Η γενετική μηχανική μπροστά σε νέα όρια

Πηγή φωτογραφίας: Bier (Peggy Peattie/San Diego Union-Tribune via Tribune News Service)

Πηγή φωτογραφίας: Bier (Peggy Peattie/San Diego Union-Tribune via Tribune News Service)

Η ικανότητα της ανθρωπότητας να αλλάζει τη φύση, ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος επί χιλιάδες χρόνια τώρα, μόλις έκανε ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Μέχρι στιγμής, η γενετική περιοριζόταν σε οικόσιτα ζώα και καλλιέργειες. Πλέον όμως επεκτείνεται σε σχεδόν όλη τη βιόσφαιρα -περιλαμβανομένου του ανθρώπινου είδους.
Η γενετική μηχανική σε πλανητική κλίμακα  μέχρι πρόσφατα ήταν απλά υλικό για επιστημονική φαντασία και μερικές φορές για εφιάλτες. Πλέον όμως, φτάσαμε στο σημείο όπου η πραγματική δυναμική ξεδιπλώνεται: για πρώτη φορά οι συζητήσεις σχετικά με τον ταχύ μετασχηματισμό ολόκληρων οικοσυστημάτων δεν είναι υποθετικές.
Επιστήμονες του University of California στο San Diego and και του  University of California στο Irvine ανακοίνωσαν πρόσφατα ότι έχουν τροποποιήσει γενετικά ένα κουνούπι, που όχι απλά εμποδίζει τη μόλυνση από παράσιτα της ελονοσίας, αλλά μπορεί εύκολα και γρήγορα να μεταδώσει τα αντι-ελονοσιακά γονίδια σε όλο το είδος του.  Σε κάποιες περιοχές, μία και μόνο σεζόν είναι ικανή να αλλάξει το σύνολο του πληθυσμού!
Δεδμένου ότι η ελονοσία σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, το δυνητικό όφελος γίνεται ολοφάνερο. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να ελεγχθούν και άλλες ασθένειες, που μεταδίδονται μέσω των κουνουπιών. Πέραν της καταπολέμησης των ασθενειών, υπάρχει τεράστιο δυναμικό για να γίνουν “επιθυμητές” αλλαγές σε άλλα άγρια είδη. Πχ, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κοπάδια ζώων ανθεκτικά στις ασθένειες ή φύκη πιο κατάλληλα για την παραγωγή βιοκαυσίμων.
Νωρίτερα οι επιστήμονες είχαν κάνει δοκιμές και σε μύγες των φρούτων σε εργαστηριακό περιβάλλον υψηλής ασφαλείας. Προέκυψε ότι όταν μια γενετικά “πειραγμένη” μύγα ζευγάρωνε με μια κανονική, τότε το τροποποιημένο γονίδιο περνούσε στο 97% των απογόνων τους, αντί για την κλασική αναλογία του ενός προς τρία, στην παραδοσιακή γενετική.
Ωστόσο, οι φόβοι για αστοχίες ή γενετικά λάθη είναι εξίσου διαδεδομένοι. Τα μαθήματα από προηγούμενες οικολογικές κρίσεις είναι ακόμη εντυπωμένα στο μυαλό των επιστημόνων και των οπαδών της βιοηθικής. Μη εσκεμμένες πανωλεθρίες έχουν αρκετές φορές προκληθεί από την “εμφύτευση” ξενικών ειδών σε μη ενδημικό περιβάλλον. Χωρίς τους φυσικούς εχθρούς τους, τα επιδρομικά είδη μπορούν να ξεφύγουν από τον έλεγχο και χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των αφρικανικών μελισσών στη Βόρεια Αμερική, των φιδιών στο Γκουάμ ή των λαγών στην Αυστραλία που προκάλεσαν μη αναστρέψιμη καταστροφή στο οικοσύστημα.

Άρθρο με πληροφορίες από τη Washington Post και τον Independent

Διαβάστε τα πρωτότυπα άρθρα ΕΔΩ και ΕΔΩ (αγγλική γλώσσα)

Comments are closed