Ο σχεδιαστής αυτών των δυστοπικών πόλεων είναι ένας αλγόριθμος

Φωτογραφίες από το wired

Φωτογραφίες από το wired

Οι “φωτογραφίες” του Daniel Brown απεικονίζουν ένα σχεδόν εξωγήινο τοπίο: τσιμεντένια φαράγγια, περίεργες γεωμετρίες, σκοτεινά παράθυρα. Θυμίζουν γιγάντιο διαστημόπλοιο ή απλά μια δυστοπική πόλη του μέλλοντος. Πώς παράγονται αυτές οι εικόνες;  Μέσω ενός έξυπνου λογισμικού σχεδιασμού που ο ίδιος δημιούργησε.

Αρχικά ο Ντάνιελ δημιουργεί σύνθετα τρισδιάστατα μοτίβα, που δημιουργούν την ψευδαίσθηση του γιγάντιου και στη συνέχεια τα εξερευνά επίμονα μέχρι να εντοπίσει σε αυτά μια ενδιαφέρουσα γεωμετρία, ικανή να την εντάξει στις “πόλεις” του. Η διαδικασία αυτή, γράφει το Wired, τον καθιστά μάγο, εξερευνητή και καλλιτέχνη σε ίσες δόσεις.

Ο Λονδρέζος designer και προγραμματιστής ξεκίνησε να πειραματίζεται πάνω στον σχεδιασμό των δυστοπικών του τοπίων σχεδόν μία δεκαετία πριν. Ένα ατύχημα που έπαθε το 2003 τού περιόρισε σημαντικά τη δυνατότητα να κινεί τα χέρια του, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να χρησιμοποιεί πια μολύβι, πενάκι ή πινέλο. Το generative design, που χρησιμοποιεί έναν αλγόριθμο για να υπαγορεύσει το τελικό προϊόν -είτε αυτό είναι ένα κομμάτι μουσικής είτε μια εικόνα είτε ένα γλυπτό- φάνηκε στον Ντάνιελ ώς ο ιδανικός τρόπος “διαφυγής”από την κινητική του δυσκαμψία.
alg2

Ο Μπράουν τροποποίησε το λογισμικό και το χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει μια πόλη, που μεγαλώνει μόνη της, αντλώντας έμπνευση -μεταξύ άλλων- από τις υπέροχες αφηρημένες φόρμες της μεσανατολικής αρχιτεκτονικής.

Στην πιο πρόσφατη δουλειά του,  το λογισμικό  με τίτλο “Dantilon: The Brutal Deluxe” δημιουργεί τερατώδεις σε μέγεθος δομές με κυβικές φόρμες.

Ο Μπράουν ξεκινά εισάγοντας τυχαίους αριθμούς στο πρόγραμμα, το οποίο χρησιμοποιεί μορφοκλασματικά μαθηματικά (fractal mathematics), προκειμένου να δημιουργήσει μοναδικά σχήματα που μοιάζουν με τρισδιάστατα γραφικά. Στη συνέχεια δαπανά πολλές ώρες ψάχνοντας ανάμεσα σε αυτές τις μορφές εκείνη που θα του κάνει “κλικ”. Ακολούθως  απομονώνει αυτή τη μορφή και  “παίζει”με αυτήν μέχρι που να φτάσει στο αποτέλεσμα που που του αρέσει. Στο επόμενο βήμα το πρόγραμμα τοποθετεί στο “τερέν” λεπτομέρειες και κομμάτια κτηρίων διαμερισμάτων του 1970 από φωτογραφίες public domain. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία μορφών που μοιάζουν με λαβυρίνθους, αέναους λαβυρίνθους.
alg3

Τα σκηνικά στρέφονται και σκαρφαλώνουν σε περίεργες γωνίες, που φέρνουν στο μυαλό την ταινία Inception. Τι έχει δηλώσει ο ίδιος ο Brown; “Αντί να ανέβω σε ένα βουνό, κάνω εξόρυξη στον χώρο των μαθηματικών, ψάχνοντας στην ουσία για το ίδιο πράγμα: έναν όμορφο προορισμό για τον οποίο κανένας δεν έχει ακούσει και κανένας δεν τον έχει δει στο παρελθόν”. Μεγάλη υπόθεση το ρίγος της ανακάλυψης καινούργιων πραγμάτων κύριε Brown.

Άρθρο με πληροφορίες από το wired

Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο ΕΔΩ

Comments are closed