Πλωτές πόλεις, μια νέα αρχιτεκτονική εξέλιξη;

της Ευαγγελίας Μαρίνου*

Οι πλωτές πόλεις ίσως να φαντάζουν ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας σε πολλούς, υπάρχουν όμως διάφορες σχεδιαστικές προτάσεις ως λύση και απάντηση στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και της αυξανόμενης στάθμης της θάλασσας.

Ύστερα από το πέρασμα του τυφώνα Κατρίνα τον Αύγουστο του 2005 στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι υλικές ζημίες ήταν τεράστιες καθώς και οι απώλειες σε ζωές. Ιδιαίτερα στην πόλη της Νέας Ορλεάνης όπου οι ζημίες που έγιναν χαρακτηρίστηκαν ως οι χειρότερες από άποψη μηχανικής στην ιστορία φυσικών καταστροφών των Η.Π.Α..

Η ανάγκη δημιουργίας ενός καταφυγίου σε αντίστοιχη περίπτωση φυσικών καταστροφών είχε ως αποτέλεσμα τον σχεδιασμό της πρώτης σύγχρονης πλωτής πόλης με την ονομασία “Νώε” (“NOAH” ,“New Orleans Arcology Habitat”). Η πόλη αυτή είναι σχεδιασμένη σε σχήμα πυραμίδας με στόχο να δημιουργήσει μια σύγχρονη κιβωτό για τους κατοίκους της. Μελετήθηκε έτσι ώστε να αντέχει σε ιδιαίτερα αντίξοες καιρικές συνθήκες και να είναι ενεργειακά αυτόνομη. Η “Νώε” έχει σχεδιαστεί για να τοποθετηθεί στην παράκτια περιοχή της Νέας Ορλεάνης, αποτελείται από 20.000 κατοικίες και τρία ξενοδοχεία. Στην πόλη αυτή δημιουργήθηκαν χώροι αναψυχής όπως σινεμά ,πολιτιστικά κέντρα και εμπορικά κέντρα. Υπάρχουν κέντρα υγείας, σχολεία και γραφεία διοίκησης.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα συστήματα διαχείρισης ενέργειας προκειμένου να είναι ενεργειακά αυτόνομη, χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως ηλιακούς συλλέκτες, ανεμογεννήτριες, υδροστρόβιλους, σύστημα διαχείρισης γκρίζου νερού και συστήματα σκίασης για τα ανοίγματα έτσι ώστε να είναι βιώσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Φωτογραφίες 1 & 2: Φωτορεαλιστικές απεικονήσεις της πόλης “NOAH”

Μια άλλη περίπτωση πλωτής πόλης αποτελεί η πρόταση του αρχιτέκτονα Vincent Callebaut, με το όνομα “νούφαρο” (“Lilypad”), μια πόλη σχεδιασμένη για τους “κλιματικούς πρόσφυγες”. Η πρόταση αυτή έχει ως στόχο την υλοποίηση μια σειράς από αυτάρκη ποντοπόρα νησιά που θα πλέουν ελεύθερα στην θάλασσα ή θα προσδένουν σε ακτές.

Η κάθε πόλη- μονάδα μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 50.000 ανθρώπους. Αποτελείται από τρεις μαρίνες, τρία βουνά, και μια τεχνητή λίμνη που χρησιμεύει ταυτόχρονα ως σύστημα ανακύκλωσης νερού. Η συνολική δομή της πόλης καλύπτεται από πράσινο σε τοίχους και οροφές. Συγκεκριμένα, η επιφάνεια καλύπτεται από πρασινάδα, το εσωτερικό τμήμα περιέχει μια όαση με φοίνικες και το κατώτερο τμήμα της πόλης περιέχει θάλασσα με πλαγκτόν και φυτά των ωκεανών.

Το κέλυφος της πλωτής πόλης είναι κατασκευασμένο για να αντέχει στην υπεριώδη ακτινοβολία και σε άλλες επερχόμενες αλλαγές του κλίματος, όπως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας. Στο κέλυφος, ενσωματώνονται φωτοβολταϊκά συστήματα και ανεμογεννήτριες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έτσι ώστε να παρέχει αυτονομία στην ενέργεια. Αναπτύσσονται κήποι καλλιέργειας φυτών για τα τρόφιμα και χώροι για τις δραστηριότητες των κατοίκων έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν, μια «αυτάρκης ποντοπόρος οικο- πόλη νησί “. Ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε αύτη την πλωτή πόλη, προβλέπει την εφαρμογή της περίπου το έτος 2100.

Φωτογραφίες 3 & 4: Φωτορεαλιστικές απεικονίσεις της πόλης ” Lilypad”

Αυτά τα project που σήμερα ίσως φαντάζουν δύσκολα τεχνολογικά, θα μπορούσαν μελλοντικά να υλοποιηθούν και να αποτελέσουν εναλλακτικές λύσεις, εξασφαλίζοντας τις ανάγκες του σύγχρονου τρόπου ζωής και παράλληλα καθαρές οικολογικές λύσεις για το περιβάλλον και την εξοικονόμηση ενέργειας.

*Μαρίνου Ευαγγελία, Αρχιτέκτονας μηχανικός, MSc Architecture, energy and sustainability, Υποψήφια Διδάκτορ Α.Π.Θ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://gajitz.com/floating-city-may-be-housing-solution-for-new-orleans/

http://vincent.callebaut.org/page1-img-lilypad.html

http://www.beautifullife.info/urban-design/lilypad/

Comments are closed