Τόσο το Brexit όσο και τον Trump τους έφερε …η ύπαιθρος

Illustration: Andrzej Krauze

Tο τι συμβαίνει στα κέντρα των μεγάλων αμερικανικών και βρετανικών πόλεων, τα λεγόμενα “inner cities”, αποτέλεσε σημαντικό στοιχείο στις καμπάνιες τόσο υπέρ του Brexit όσο και του Ντόναλντ Τραμπ.

Ενδεικτικό είναι ότι τα δύο τρίτα των ψηφοφόρων στις αγροτικές περιοχές

και τις κωμοπόλεις των ΗΠΑ ψήφισαν Τραμπ, ενώ στις μεγάλες πόλεις, ήταν η Χίλαρι που κέρδισε αντίστοιχα ποσοστά των ψήφων. Στην ύπαιθρο του Ηνωμένου Βασιλείου, πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους (55%) έριξαν Brexit “δαγκωτό”, ενώ σε πόλεις όπως το Μπρίστολ, η Γλασκώβη, το Κάρντιφ, το Λίβερπουλ και το Λονδίνο ψήφισαν ακόμη πιο αποφασιστικά υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Η διαμόρφωση των εκλογικών διαθέσεων με βάση την πυκνότητα του πληθυσμού ήταν μια από τις παραμέτρους των δύο πολιτικών διαδικασιών, που αγνοήθηκαν αρκετά κατά τις αναλύσεις που ακολούθησαν το αποτέλεσμα τόσο τους δημοψηφίσματος για το Brexit, όσο και των Προεδρικών  εκλογών  στις ΗΠΑ.

Νομίζετε ότι το Brexit το προκάλεσαν οι φτωχοί και οι κάτοικοι του Βόρειου μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου; Σκεφτείτε το ξανά. Σύμφωνα με το Γραφείο Εθνικής Στατιστικής, πάνω από 1 εκατ. ανθρωποι που δεν είναι υπήκοοι ούτε της Βρετανίας ούτε κάποιας άλλης κοινοτικής χώρας, μένουν σήμερα στο Λονδίνο (περίπου το 1/8 του πληθυσμού της πόλης). Μεγάλο μέρος της αίσθησης που δίνει σήμερα το Λονδίνο ώς μια παγκόσμια πόλη, δημιουργείται από αυτήν ακριβώς την επιρροή. Ωστόσο, κανείς από αυτούς τους κατοίκους του Λονδίνου, ούτε οι πάνω από 1 εκατ. ξένοι που ζουν σε άλλες περιοχές, έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν είτε στις εθνικές εκλογές είτε στα δημοψηφίσματα εθνικής εμβέλειας (παρά μόνο στα τοπικά). Η παρουσία τους στη χώρα μπορεί να έχει τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό αντίκτυπο, αλλά στερείται έστω και ελάχιστου πολιτικού βάρους…

Στις ΗΠΑ πάλι, μεταξύ 1950 και 2015, ο αστικός πληθυσμός αυξήθηκε από το 64% στο 82%. Ωστόσο, εξαιτίας του εκλογικού συστήματος, οι πρόσφατες πληθυσμιακές εκρήξεις στο κέντρο του Λος Αντζελες ή στην καρδιά του Μπρούκλιν δεν αποτυπώνονται στο εκλογικό αποτέλεσμα. Οι hipsters που μετακινούνται προς τα εκεί δεν αποτελούν κατά τα φαινόμενα ένα αποφασιστικό κομμάτι ψηφοφόρων -ή τουλάχιστον όχι ακόμη.

Το ίδιο πράγμα που κάνει τις σύγχρονες πόλεις “ζωντανές” -η αύξηση της πληθυσμιακής πυκνότητας, οι πληθυσμιακές ροές από έξω και η ατμόσφαιρα και τα δίκτυα που δημιουργούνται εξαιτίας αυτών- τις ωθεί στο να υποεκπροσωπούνται πολιτικά. Την ίδια στιγμή, οι διασκορπισμένοι και αποδυναμωμένοι πληθυσμοί της υπαίθρου έχουν πολύ πιο δυνατή ψήφο κι αυτό δεν είναι πια μια απλή υπόθεση, αλλά ένα αποτέλεσμα που μπορεί να μετρηθεί…

Αν θέλετε να διαβάσετε (πολύ) περισσότερα για το θέμα, ανατρέξτε ΕΔΩ στο εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Guardian για το θέμα

Comments are closed