Απόστολος Αναγνωστόπουλος, Σοφία Αναγνωστοπούλου
Περίληψη
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αυξητική τάση στη χρήση του δημόσιου αστικού χώρου ως μέρος άθλησης των ανθρώπων. Πάρκα, γήπεδα, ακόμα και πεζοδρόμια κατακλύζονται πλέον καθημερινώς από ανθρώπους που τρέχουν. Τίθεται επομένως το ερώτημα κατά πόσο το αστικό περιβάλλον μίας πόλης είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τις απαιτήσεις αυτές των ανθρώπων. Κρίνεται αναγκαία λοιπόν, η διερεύνηση των συνηθειών, της συμπεριφοράς και των προτιμήσεων των ροών των ανθρώπων που επιλέγουν να τρέξουν στον αστικό χώρο. Προκειμένου να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος της εργασίας, ακολουθήθηκε συγκεκριμένη μεθοδολογία. Αρχικά διερευνήθηκαν και αναλύθηκαν τα χωρικά χαρακτηριστικά των περιοχών όπου συγκεντρώνονται ροές ανθρώπων που τρέχουν στην πόλη της Λάρισας, μέσω ανάλυσης μεγάλου όγκου δεδομένων από χρήστες που χρησιμοποιούν έξυπνες εφαρμογές που καταγράφουν τις μετακινήσεις τους. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε έρευνα ερωτηματολογίου. Προέκυψαν με αυτόν τον τρόπο συμπεράσματα σχετικά με το αίσθημα άνεσης και ασφάλειας της συνύπαρξης των μετακινούμενων που τρέχουν σε σχέση με τους υπόλοιπους χρήστες της οδού, καθώς και τα πρότυπα συμπεριφοράς των δρομέων.
1 Εισαγωγή
1.1 Η άνοδος του τρεξίματος και η βιώσιμη κινητικότητα
Το τρέξιμο είναι ευρέως γνωστό εδώ και χρόνια. Ήδη από το 1986, η διεξαγωγή των πρώτων ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα σηματοδοτήθηκε από την ένταξη του μαραθωνίου ως ενός από τα κυρίαρχα αθλήματα των αγώνων. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι το τρέξιμο για πολλές δεκαετίες δεν κινούσε το ενδιαφέρον για το ευρύ κοινό. Η κατάσταση άλλαξε την δεκαετία του 1960 όταν και οι κυβερνήσεις προώθησαν το τρέξιμο μέσω της ένταξης προγραμμάτων άθλησης των ανθρώπων, στα πλαίσια της κοινωνικής πρόνοιας, λόγω τον αποδεδειγμένων ωφελειών του στην υγεία (1ο κύμα) (Scheerder κ.ά., 2015). Η οικονομική ύφεση που ακολούθησε στην δεκαετία του 1980, συντέλεσε στη μείωση της δημοτικότητας των αθλημάτων και επομένως του ενδιαφέροντος για το τρέξιμο (Scheerder κ.ά., 2015).
Έκτοτε, η κατάσταση έχει αλλάξει άρδην. Τα τελευταία 20 χρόνια, χιλιάδες μαραθώνιοι και αγώνες τρεξίματος λαμβάνουν χώρα σε διάφορες πόλεις του κόσμου κάθε χρόνο, ενώ οι συμμετέχοντες αθλητές, ερασιτέχνες ή επαγγελματίες, έχουν αυξηθεί ραγδαία κατά εκατομμύρια (2ο κύμα). Η κατάσταση αυτή απεικονίζεται και στο παρακάτω γράφημα. Συγκεκριμένα, διακρίνεται η καμπύλη του αριθμού των μαραθωνίων που διεξάγονται στον κόσμο ετησίως, καθώς και η καμπύλη του αριθμού των τερματιζόντων των αντίστοιχων διοργανώσεων, από το 1916 έως το 2016. Παρατηρούνται ακόμη τα δύο «κύματα» που αναφέρθηκαν παραπάνω. Τέλος, παρατηρείται ότι από το τέλος του πρώτου κύματος έως το 2016, ο σύνθετος ρυθμός ετήσιας ανάπτυξης και στις δύο περιπτώσεις κυμαίνεται κοντά στο 8%.
Εικόνα 1 Ο ετήσιος αριθμός των μαραθωνίων και των αντίστοιχων τερματιζόντων που διεξάγονται στον κόσμο
Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και σε εθνικό επίπεδο. Στην παρακάτω εικόνα διακρίνονται οι καμπύλες του ετήσιου αριθμού των συμμετεχόντων τόσο στον μαραθώνιο της Αθήνας, όσο και σε διοργάνωση αγώνων 10 χιλιομέτρων στην πόλη της Λάρισας, ετησίως. Ο σύνθετος ρυθμός ετήσιας ανάπτυξης είναι ιδιαίτερα μεγάλος και στις δύο περιπτώσεις (15% και 21.5% αντίστοιχα).
Εικόνα 2 Ετήσιος αριθμός συμμετεχόντων του μαραθωνίου Αθήνας και του Ιπποκράτειου αγώνα
Σύμφωνα με έρευνα της Syvonate (2008), στην Ευρώπη το 36% των ανθρώπων ηλικίας 15 έως 65 ετών έχει εντάξει το τρέξιμο στην καθημερινότητά του. Ερασιτέχνες δρομείς αναζητούν στο αστικό περιβάλλον διαθέσιμους χώρους προκειμένου να τρέξουν. Αποτέλεσμα της μαζικής αυτής νέας μορφής ενασχόλησης των ανθρώπων, αποτελεί η δημιουργία από συλλόγους και φορείς, εκδηλώσεων και συλλογικών προπονήσεων σε καθημερινή βάση, σε δημόσιους χώρους του αστικού περιβάλλοντος. Παράλληλα, έξυπνες εφαρμογές κινητών τηλεφώνων αναπτύσσονται συνεχώς με σκοπό την καταγραφή των επιδόσεων των δρομέων.
Παράλληλα, στα πλαίσια της εκπόνησης των Σχεδίων Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (ΣΒΑΚ), οι δήμοι αποσκοπούν στην ικανοποίηση των υφιστάμενων αλλά και των μελλοντικών αναγκών μετακίνησης των ανθρώπων, προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής στα αστικά κέντρα (Γαβανάς κ.ά., 2015). Ένας από τους βασικούς άξονες στον οποίο στοχεύουν τα συγκεκριμένα στρατηγικά σχέδια, είναι η ενίσχυση της ελκυστικότητας και της ποιότητας του αστικού περιβάλλοντος, καθώς και η συμμετοχή στη βελτίωση της υγείας των κατοίκων. Στα πλαίσια της ανάλυσης της υφιστάμενης κινητικότητας, λαμβάνονται υπόψιν μέτρα για την προώθηση του βαδίσματος και της ποδηλασίας. Σίγουρα η διάσταση του τρεξίματος αποτελεί μία καινούργια παράμετρο που πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν για την αξιοποίηση ή τη δημιουργία της απαραίτητης υποδομής αυτής της δραστηριότητας.
Είναι άλλωστε γνωστό η στροφή των δήμων προς τον αθλητικό τουρισμό. Οι μαραθώνιοι και οι διοργανώσεις αγώνων τρεξίματος μεγάλων αποστάσεων αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του αθλητικού τουρισμού που η Πολιτεία προωθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι λίγοι οι ερασιτέχνες δρομείς που ταξιδεύουν προκειμένου να συμμετάσχουν σε διάφορους αγώνες. Αποτελέσματα έρευνας (Wicker & Hallmann, 2013) δείχνουν ότι η προθυμία πληρωμής για την πραγματοποίηση ταξιδιών για συμμετοχή σε μαραθώνιους αγώνες στην Ευρώπη, είναι ιδιαίτερα υψηλή για τους ανθρώπους με σχετικά μεγάλο εισόδημα. Η νέα αυτή διεθνής τάση διεξαγωγής αγώνων τρεξίματος, που υιοθετείται σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, αναζωογονεί τον τουρισμό, ενώ παράλληλα δημιουργεί την επιθυμία των ανθρώπων για εξάσκηση και άθληση στο δημόσιο χώρο προκειμένου να προετοιμαστεί.
1.2 Το ερευνητικό ερώτημα
Πάρκα, γήπεδα, ακόμα και πεζοδρόμια κατακλύζονται πλέον καθημερινώς από ανθρώπους που τρέχουν. Ωστόσο, οι δημόσιοι χώροι που επιλέγουν οι δρομείς να τρέξουν, καταλαμβάνονται παράλληλα από άλλους χρήστες της οδού, όπως οι πεζοί και οι ποδηλάτες, διαφόρων τύπου εμπόδια, ενώ αρκετές φορές οχήματα, συνήθως δίκυκλα, αποτελούν κίνδυνο για τη σωματική τους ακεραιότητα.
Τίθεται επομένως το ερώτημα κατά πόσο το αστικό περιβάλλον μίας πόλης είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τις απαιτήσεις αυτές των ανθρώπων. Κρίνεται αναγκαία, λοιπόν, η διερεύνηση των συνηθειών, της συμπεριφοράς και των προτιμήσεων των ροών των ανθρώπων που επιλέγουν να τρέξουν στον αστικό χώρο.
2 Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Υπάρχουν ελάχιστες έρευνες που επικεντρώνονται στη μελέτη και αποτίμηση της συμπεριφοράς και των προτιμήσεων των ανθρώπων που τρέχουν σε δημόσιους χώρους του αστικού χώρου. Συγκεκριμένα, οι πρώτες προσπάθειες διερεύνησης του φαινομένου ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια.
Οι Collinson και hockey (2015) μέσω ανάλυσης δεδομένων των καθημερινών δραστηριοτήτων ανθρώπων, έφτασαν στο συμπέρασμα ότι οι δρομείς απέφευγαν να τρέξουν σε ολισθηρούς δρόμους, καθώς και σε μονοπάτια όπου άνθρωποι περπατούσαν με σκύλους. Αντιθέτως, επέλεγαν διαδρομές με ανηφορικά μονοπάτια, για λόγους άσκησης.
Ακόμα μία ενδιαφέρουσα έρευνα (Karusisi κ.ά., 2012) αφορούσε στη διερεύνηση της ύπαρξης συσχέτισης ανάμεσα στη συμπεριφοράς των δρομέων και τον παράγοντα περιβάλλον. Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι η διαδρομή που επιλέγει ο δρομέας να τρέξει επηρεάζεται από την ύπαρξη πρασίνου, ανοικτών χώρων, το βαθμό της κοινωνικής συνοχής στις γειτονιές, καθώς και την ύπαρξη μνημείων και χώρων αναψυχής στις κατοικημένες περιοχές.
Τέλος, αναφέρεται ότι έχουν πραγματοποιηθεί κατά καιρούς αρκετές έρευνες σχετικά με τη συμπεριφορά των πεζών αλλά και τη διερεύνηση των πεζών μετακινήσεων, καθώς και το συσχετισμό τους με τους δημόσιους χώρους. Αρχιτέκτονες όπως ο Jan Gehl (1987) έχουν μελετήσει τον σχεδιασμό πόλεων που είναι φιλικές προς τους πεζούς. Ωστόσο, πουθενά δεν αναφέρεται η ύπαρξη δρομέων στον αστικό χώρο καθώς και η μέριμνα για τη δημιουργία αντίστοιχων υποδομών.
3 Μεθοδολογική προσέγγιση
Σε πρώτο επίπεδο διερευνήθηκαν και αναλύθηκαν τα χωρικά χαρακτηριστικά των περιοχών όπου συγκεντρώνονται ροές ανθρώπων που τρέχουν στην πόλης της Λάρισας. Παράλληλα, αναλύθηκαν οι μετακινήσεις ποδηλάτων και περιπατητών. Προκειμένου να εντοπισθούν τα σημεία όπου πραγματοποιούνται οι παραπάνω μετακινήσεις, χρησιμοποιήθηκε και αναλύθηκε μεγάλος όγκος δεδομένων από εκατοντάδες χρήστες που χρησιμοποιούν έξυπνες εφαρμογές, οι οποίες καταγράφουν τις μετακινήσεις τους. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες που παρέχονται μέσω των διαδρομών αυτών, αφορούν τόσο στην ακριβή τοποθεσία τους, όσο και στους αντίστοιχους χρόνους που οι δρομείς μετακινούνται.
Η εξόρυξη των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω απλής τυχαίας δειγματοληψίας διαδρομών από τις εφαρμογές Strava και MapMyRun. Οι εφαρμογές αυτές αποτελούν τις πλέον διαδεδομένες στον τομέα τους, και χρησιμοποιούνται από δρομείς στην Ελλάδα για την καταγραφή και ανάλυση των επιδόσεών τους. Συνολικά, συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν 1.137.961 σημεία 654 μοναδικών διαδρομών, με τις γεωγραφικές συντεταγμένες δρομέων, ποδηλατών, καθώς και περιπατητών, τα οποία και χαρτογραφήθηκαν στη συνέχεια στο λογισμικό QGIS. Για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων, κανένα στοιχείο αναγνώρισης των ατόμων δεν αποθηκεύτηκε στη βάση δεδομένων.
Στη συνέχεια, αφού εντοπίσθηκαν οι περιοχές του δημόσιου αστικού χώρου που επιλέγουν οι δρομείς για να τρέξουν, σύμφωνα με την ανάλυση μεγάλων δεδομένων, πραγματοποιήθηκε έρευνα ερωτηματολογίου στα κυριότερα σημεία όπου παρουσιάζεται εντονότερη η παρουσία δρομέων, βάσει των σχηματιζόμενων διαδρομών. Στόχος του ερωτηματολογίου, αποτέλεσε η διερεύνηση των προτύπων συμπεριφοράς των δρομέων, των κινήτρων, καθώς και των παραγόντων που επηρεάζουν τις διαδρομές τους.
4 Ανάλυση δεδομένων και αποτελέσματα
4.1 Αναγνώριση των δημόσιων χώρων που επιλέγουν οι δρομείς για να τρέξουν
Η ανάλυση των δεδομένων που πραγματοποιήθηκε για τις καταγεγραμμένες διαδρομές των δρομέων προέκυψε από 543.075 σημεία γεωγραφικών συντεταγμένων.
Στην παρακάτω εικόνα παρουσιάζεται η κατανομή των διαδρομών που επιλέγουν οι δρομείς για να τρέξουν στον αστικό ιστό της Λάρισας, καθώς και ο χάρτης που παρουσιάζει την πυκνότητα τους.
Εικόνα 3 Η κατανομή των διαδρομών που επιλέγουν οι δρομείς για να τρέξουν
Γίνεται αντιληπτό ότι υπάρχουν πέντε κύριες διαδρομές όπου η πυκνότητα των διαδρομών είναι αυξημένη και συνεπώς προτιμώνται από τους περισσότερους δρομείς. Πρόκειται για τις διαδρομές: (1) Πάρκο Αλκαζάρ, (2) Περίμετρο 1ης Στρατιάς, (3) Νέα Πολιτεία, (4) Πυροβολικά και (5) Μεζούρλο. Τα χωρικά χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών αφορούν τόσο σε πάρκα με πεζόδρομους, αλλά και γήπεδα, όπου δεν είναι εφικτή η παρουσία οχημάτων, όσο και σε διαμορφωμένους ποδηλατόδρομους, όπου υπάρχει έντονη η παρουσία ποδηλάτου, καθώς και σε πεζοδρόμια, όπου σε αρκετές περιπτώσεις η ταχύτητα κίνησης των οχημάτων στην οδό είναι αυξημένη.
Στην παρακάτω εικόνα, έχει προστεθεί στον χάρτη η πυκνότητα των σημείων έναρξης και τερματισμού των διαδρομών.
Εικόνα 4 Η πυκνότητα των σημείων έναρξης και τερματισμού των διαδρομών
Παρατηρείται ότι η πυκνότητα των σημείων καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της πόλης, ενώ παράλληλα φανερώνεται ότι οι δρομείς τείνουν να ξεκινούν και να σταματάνε τις διαδρομές που επιλέγουν στα ίδια σημεία.
Τέλος, σύμφωνα με το παρακάτω σχήμα, οι περιπατητές εμφανίζουν έντονη δραστηριότητα στο κέντρο της πόλης. Αντιθέτως, οι διαδρομές των ποδηλατών εκτείνονται σε σημεία εκτός του αστικού ιστού. Επομένως, οι τρεις ομόκεντροι κύκλοι που παρουσιάζονται παρακάτω, μπορούν να αποτελέσουν τον «κύκλο προσπελασιμότητας του δημόσιου αστικού χώρου».
Εικόνα 5 Ο κύκλος προσπελασιμότητας του δημόσιου αστικού χώρου
Παράλληλα, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι στις κύριες διαδρομές του δημόσιου χώρου που εντοπίστηκαν παραπάνω, οι οποίες και προτιμώνται από τους δρομείς, υπάρχει έντονη παρουσία και κοινή χρήση του χώρου από ποδηλάτες και περιπατητές. Η συνύπαρξη των τριών αυτών διακριτών ομάδων χρήσης της οδού, ενδεχομένως να μειώνει σημαντικά το επίπεδο άνεσης για τους δρομείς στο τρέξιμο. Αυτό εξετάζεται παρακάτω.
4.2 Αναγνώριση προτύπων συμπεριφοράς και επιπέδου άνεσης και ασφάλειας των δρομέων
Ο αρχικός στόχος της διερεύνησης και εντοπισμού των χώρων του αστικού περιβάλλοντος που επιλέγουν οι δρομείς στην πόλης της Λάρισας, πραγματοποιήθηκε. Αναγνωρίστηκαν 5 κύριες διαδρομές. Στο επόμενο στάδιο της έρευνας, δόθηκε έμφαση στην απάντηση ερωτημάτων που αφορούν στην αναγνώριση των προφίλ των δρομέων, τους λόγους για τους οποίους τρέχουν, καθώς και το κατά πόσο νιώθουν άνεση και ασφάλεια κατά τη διάρκεια του τρεξίματος.
Απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα δόθηκε μέσω της έρευνας ερωτηματολογίου που πραγματοποιήθηκε. Συνολικά συμπληρώθηκαν και αναλύθηκαν 48 ερωτηματολόγια από δρομείς της πόλης της Λάρισας, ηλικίας 19 έως 61 ετών. Το 52% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι τρέχει από 2 έως 5 χρόνια, και το 60% δήλωσε ότι η συχνότητα που τρέχει είναι από 1 έως 3 φορές την εβδομάδα. Ένα σημαντικό ποσοστό των δρομέων που ερωτήθηκαν (71%), χρησιμοποιεί κάποια εφαρμογή προκειμένου να καταγράφει τις διαδρομές που τρέχει. Παράλληλα, μόλις το 31% τρέχει με παρέα, ενώ το 73% κάνει ασκήσεις ενδυνάμωσης στους χώρους που τρέχει.
Προκειμένου να διερευνηθεί το κίνητρο των δρομέων, δηλαδή ο λόγος για τον οποίον οι άνθρωποι πλέον τρέχουν στους δημόσιους χώρους, βαθμολογήθηκαν κάποια κριτήρια βάσει της σημαντικότητάς τους. Η βαθμολόγηση πραγματοποιήθηκε με σκορ από 1 (καθόλου σημαντικό) έως 5 (πολύ σημαντικό). Τα τελικά σκορ, για κάθε ένα από τα κίνητρα στα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν οι δρομείς, παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα.
Πίνακας 1 Βαθμολόγηση κινήτρων σύμφωνα με τα οποία οι δρομείς αποφασίζουν να τρέξουν
Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα, οι δρομείς τρέχουν σε μεγάλο βαθμό προκειμένου να διατηρήσουν την φυσική τους κατάσταση. Ισχυρό κίνητρο για αυτούς, αποτελεί η απώλεια ή η διατήρηση του βάρους τους. Τέλος, η πρόληψη ασθενειών και η αποβολή του άγχους, αποτελούν σημαντικούς λόγους για να τρέξουν.
Ο επόμενος πίνακας παρουσιάζει τα αποτελέσματα που προέκυψαν σχετικά με τις διαδρομές που τρέχουν οι ερωτηθέντες δρομείς. Τα τελικά σκορ προέκυψαν από την βαθμολογούμενη κλίμακα 1 (διαφωνώ) έως 3 (συμφωνώ απόλυτα).
Πίνακας 2 Βαθμολόγηση επιλογής διαδρομών τρεξίματος των δρομέων
Οι απαντήσεις των δρομέων στις παραπάνω ερωτήσεις, φανερώνουν συγκεκριμένα μοτίβα διαδρομών. Οι δρομείς της πόλης επιλέγουν να τρέχουν σε γνώριμες για αυτούς διαδρομές, ενώ κάθε φορά προσαρμόζουν τη συνολική τους απόσταση βάσει των επιδόσεων που έχουν θέσει ως στόχο.
Τέλος, οι δρομείς κλήθηκαν να βαθμολογήσουν από 1 (καθόλου) έως 5 (πάρα πολύ) ορισμένα κριτήρια που πιθανώς επηρεάζουν το τρέξιμό τους στις διαδρομές που τρέχουν. Τα αντίστοιχα σκορ για κάθε ένα από τα κριτήρια, παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα.
Πίνακας 3 Βαθμολόγηση παραγόντων που επηρεάζουν το τρέξιμο
Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα, οι καιρικές συνθήκες, η ύπαρξη αυτοκινήτων, η παρουσία σκύλων και ο φωτισμός της οδού, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την επιλογή των δρομέων να τρέξουν αλλά και να επιλέξουν συγκεκριμένες διαδρομές. Η κοινή χρήση της οδού από πεζούς και ποδηλάτες τους επηρεάζει εξίσου σημαντικά. Οι παράγοντες που αναφέρθηκαν, επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό το επίπεδο άνεσης και ασφάλειας των δρομέων. Τέλος, η ύπαρξη πρασίνου στις διαδρομές, καθώς και η ύπαρξη πηγών νερού επηρεάζουν σε μικρό βαθμό την επιλογή διαδρομών.
5 Κύρια συμπεράσματα
Το τρέξιμο στις πόλεις αποτελεί πλέον μία καθημερινή δραστηριότητα αρκετών ανθρώπων. Ερασιτέχνες αλλά και έμπειροι δρομείς αναζητούν συνεχώς δημόσιους χώρους προκειμένου να τρέξουν. Παράλληλα, η στροφή προς τη βιώσιμη κινητικότητα και η αναδιαμόρφωση των κέντρων των πόλεων προς την κατεύθυνση «υγιείς πόλεις», αποτελεί μία πραγματικότητα. Κρίνεται αναγκαία επομένως η λήψη μέτρων για επεμβάσεις όσον αφορά τον παράγοντα «τρέξιμο».
Τα αποτελέσματα την ανάλυσης μεγάλου όγκου δεδομένων από τις διαδρομές δρομέων της Λάρισας, έδειξε ότι οι διαδρομές καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του αστικού ιστού. Ωστόσο, αν και εντοπίστηκαν 5 κύριες διαδρομές που χρησιμοποιούνται από τους περισσότερους δρομείς, υπάρχει ασυνέχεια μεταξύ αυτών των διαδρομών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας ερωτηματολογίου, το σύνολο σχεδόν των ερωτηθέντων θεωρεί ιδιαίτερα σημαντικό κίνητρο την διατήρηση της φυσικής τους κατάστασης. Παράλληλα, οι δύο έρευνες έδειξαν συγκεκριμένα μοτίβα επιλογής διαδρομών των δρομέων. Τέλος, ο παράγοντας αυτοκίνητο, οι καιρικές συνθήκες, καθώς και η ύπαρξη σκύλων, αποτελούν τους πιο ισχυρούς παράγοντες που επηρεάζουν σημαντικά το επίπεδο άνεσης και ασφάλειας των δρομέων.