του Λευτέρη Παπαγεωργίου*
Με το φακό αναζητούνται επενδυτές στη χώρα, την ίδια ώρα που όμιλοι επιχειρήσεων και επενδυτικά κεφάλαια εμπιστεύονται τα χρήματά τους, όχι άδικα, σε πιο ήρεμα περιβάλλοντα, χαμηλότερου ρίσκου και υψηλότερης σοβαρότητας.
Αν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα, στην Ελλάδα σήμερα επενδύουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων-εταιριών. Οψίμως έγιναν τέσσερις. Η τέταρτη κατηγορία τώρα διαμορφώνεται.
Η πρώτη κατηγορία αποτελείται από πολυεθνικές εταιρίες σημαντικού όγκου (υπαλλήλων, πωλήσεων, δύναμης κλπ), που θα επενδύσουν για γεωπολιτικούς λόγους ή λόγω γεωγραφικής αναγκαιότητας (βλ. Κινεζική Cosco στο λιμάνι, Ρώσοι στον ΟΣΕ κλπ).
Η δεύτερη κατηγορία αποτελείται από ξένες και πάλι εταιρίες, οι οποίες θα επενδύσουν προσδοκώντας πολλαπλάσια οφέλη από το Δημόσιο χρήμα. Εδώ δεν θα αναφέρω ονόματα αλλά ελπίζω όλοι μας να θυμόμαστε κεφαλές εταιριών να έρχονται στην Ελλάδα και πριν προχωρήσουν στην ανακοίνωση μιας μεγάλη επένδυσης, να συσκέπτονται με τον εκάστοτε Πρωθυπουργό για να κανονίσουν την αποπληρωμή τους με πόρους του Δημοσίου. Δείτε τι μελάνια παίρνουν ο ι εκτυπωτές της Γενικής Κυβέρνησης ή ποιο πτυχίο έγινε απαραίτητο για την πρόσληψη στο Δημόσιο μετά την έλευση Εκτελεστικών Διευθυντών εταιριών που ‘’στηρίζουν την Ελληνική πορεία προς το success story’’.
Η τρίτη κατηγορία είναι οι Έλληνες. Οι Έλληνες που είτε δεν θέλουν, είτε δεν τους αφήνουν οι υποχρεώσεις να φύγουν από τη χώρα. Οι Έλληνες που ως υπέρτατη αξία έχουν την οικογένεια – τον μόνο θεσμό που παραμένει αλώβητος στην ψυχή τους – και αποφασίζουν να μείνουν και να προσπαθήσουν εδώ. ‘’ Για να μην κλαίνε οι παππούδες και οι γιαγιάδες όταν θα βλέπουν τα εγγόνια τους από το Skype’’.
Η τέταρτη κατηγορία είναι μια μερίδα εταιριών κυρίως από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, όπου το όνομα του Έλληνα δεν έχει πληγεί τόσο βαθιά όσο στην Ευρώπη, οι οποίες αναγνωρίζουν ότι υπάρχει εξαιρετικό έμψυχο – χαμηλού κόστους – ανθρώπινο δυναμικό. Δύο γενιές ανθρώπων στην κατάλληλη ηλικία για δημιουργία, με εξαιρετικές δεξιότητες και καλή μόρφωση, με γνώση αγγλικών σε τεράστιο ποσοστό και πλέον σε εξαιρετική τιμή. What a bargain!!!
Από όλα τα παραπάνω, ποντάρω στον Έλληνα.
Ποντάρω στον Έλληνα γιατί ενώ μας ζητήθηκε να αλλάξουμε μοντέλο ζωής και εργασίας εν μια νυκτί και να γίνουμε εξωστρεφείς, ενώ ταυτόχρονα μας άφησαν προίκα το χειρότερο brand name στην Ευρώπη, φαίνεται να βρίσκουμε δρόμους.
Σε πρόσφατη συνάντησή μου με Έλληνα επιχειρηματία από τις ΗΠΑ, κατάλαβα γιατί έχει ακόμα ελπίδα στον κόσμο αυτού του τόπου. Μου είπε, ότι το να επιχειρείς και να λειτουργείς στην Ελλάδα είναι σαν να κολυμπάς σε λάσπη. Αποκτάς τέτοιους (επιχειρηματικούς) μύες που μόλις βρεθείς σε καθαρά νερά, κολυμπάς πολύ γρηγορότερα από τον οποιοδήποτε αντίπαλο.
Έχοντας πλέον ανοίξει εταιρίες στην Αμερική και την Αγγλία καταλαβαίνω απόλυτα το νόημα των λέξεών του. Έχει απόλυτο δίκιο.
Ποντάρω λοιπόν στον Έλληνα γιατί έχει μάθει στα δύσκολα. Γιατί ζει μια πραγματικότητα και μια καθημερινότητα, σχεδόν απάνθρωπη. Σε μια κοινωνία που ρημάζεται από την ανεργία, τις αυτοκτονίες, τα αδιέξοδα.
Και όμως ακόμα ψάχνει για καθαρά νερά.
Το μήνυμα είναι απλό και αισιόδοξο!
Υπάρχουν…
*Ο Λευτέρης Παπαγεωργίου είναι πολιτικός μηχανικός και συνιδρυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής της Entranet, εταιρίας υψηλής τεχνολογίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη, τη Florida των ΗΠΑ και το Λονδίνο της Αγγλίας. Είναι διαχειριστής των κατασκευαστικών εταιριών Undercon και Nexus Constructions, ενώ είναι ο εμπνευστής του www.costonline.gr, του πρώτου on-line υπολογιστή κόστους κατασκευής και ανακαίνισης στην Ελλάδα. Έχει πλούσιο επιχειρηματικό ιστορικό έχοντας ιδρύσει περισσότερες από δέκα εταιρίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Τα επώνυμα άρθρα απηχούν τις γνώμες και τις απόψεις των συντακτών τους και όχι αναγκαστικά τις θέσεις του ΤΕΕ/ΤΚΜ