Σύγχρονες επεκτάσεις πόλεων: Πρακτικές και προβληματισμοί

                                                                                                           Ευφημία Λιανού

Περίληψη

Το θέμα της εισήγησης, υπάγεται στον Τρίτο Άξονα του Συνεδρίου : Δημόσιος Χώρος και Βιωσιμότητα.

Είναι γεγονός ότι λόγω της αύξησης του πληθυσμού και άλλων παραγόντων, στις μητροπόλεις τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία μεγάλη εξάπλωση προς τα προάστια, που μέχρι προσφάτως είχαν επί το πλείστον αγροτικό ή βιομηχανικό χαρακτήρα, με μικρή ή άναρχη δόμηση. Σημαντικό πρόβλημα που δημιουργείται με αυτήν την κατανάλωση χώρου, είναι η μείωση αριθμού των αγροτικών και φυσικών χώρων. Η εισήγηση έχει ως σκοπό την παρουσίαση μιας πρότασης ως Case Study, στο προάστιο της Βέννης Rothneusiedl ; στην οποία προσπαθεί να επιτευχθεί μία συμβίωση του αστικού και του φυσικού περιβάλλοντος, μέσα σ ’ένα γενικό πλαίσιο μιας «productive city», παραγωγικής πόλης.

Προκλήσεις όπως μια αυξανόμενη ζήτηση σε στέγαση και απασχόληση αποτελούν ευκαιρία για το σχεδιασμό της πόλης στα πλαίσια μιας αειφόρου ανάπτυξης και με έναν ελκυστικό τρόπο ζωής. Τέλος στην επίτευξη μιας σύγχρονης λειτουργικής πόλης συμβάλλουν οι τρόποι παραγωγικής αυτάρκειας προϊόντων και ενεργειών όλα αυτά σε μια συμβίωση των λειτουργειών, κατοικίας, παραγωγής, εργασίας, διασκέδασης. Στον αντίποδα , όμως , σε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις έχει παρατηρηθεί, ότι οι προαναφερθείσες αρχές όταν υλοποιούνται προκαλούν με τη σειρά τους νέα ζητήματα που αφορούν κυρίως την ζωή των κατοίκων αλλά και το περιβάλλον.

  • Νέες μορφές αστικού σχεδιασμού: σύντομα γενικά εισαγωγικά στοιχεία.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουν διατυπωθεί πολλές σκέψεις και προβληματισμοί, όσον αφορά στις νέες μορφές αστικού σχεδιασμού. Ταυτόχρονα, έχουν υλοποιηθεί πολλές επεμβάσεις ανάπλασης, τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στις περιφέρειες των πόλεων.

Στα πλαίσια αυτών των αστικών και πολεοδομικών σχεδιασμών, είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη, που  αφορά στην πολυλειτουργικότητα των πόλεων καθώς και στο σχεδιασμό οικιστικών συνόλων ή και κτηρίων με μικτές χρήσεις.

Σύμφωνα με αυτούς, ήδη από τα προηγούμενα χρόνια γίνεται μία προσπάθεια να δημιουργηθούν, αυτοδύναμα και δυναμικά αστικά κέντρα, μέσω των πολλαπλών  χρήσεων τους, τα οποία είναι κυρίως επικεντρωμένα  στην κατοικία και συμπληρώνονται με χώρους ψυχαγωγίας, επαγγελματικούς χώρους κ.α. Σε αυτήν την προσπάθεια, προστίθενται τα τελευταία χρόνια δύο καινούργιοι άξονες αστικού σχεδιασμού, στα πλαίσια δημιουργίας μιας “έξυπνης πόλης”, (smart city ), που αφορούν α) στην παραγωγικότητα και β) στη σύμπραξη φύσης και κατοικίας.

Όσον αφορά τον πρώτο άξονα, δηλαδή την παραγωγικότητα, έχει παρατηρηθεί, ότι τις τελευταίες δεκαετίες, η παραγωγική οικονομία, έχει μεταφερθεί κυρίως στις περιαστικές περιοχές, μη έχοντας θέση πλέον μέσα στην πόλη. Για το σχεδιασμό μιας σύγχρονης παραγωγικής πόλης (productive city), θεωρείται πλέον, ότι δεν αρκεί μόνο για τη βιωσιμότητα του αστικού περιβάλλοντος, η ιδέα διατήρησης ή περαιτέρω ανάπτυξη  των μεικτών χρήσεων, εάν αυτή δε συνδυάζεται με τη συστηματική αναδιάρθρωση χώρων για παραγωγή, που θα προέλθει από την ανάπτυξη μικρών και μέσων επιχειρήσεων.(productive cities, Europan 14)

Μέσω της πρότασης επαναδιάρθρωσης του αστικού χώρου και της ανάπτυξης παραγωγικών πόλεων, επανέρχονται βιοτεχνίες και ελαφριά βιομηχανία σε συνδυασμό με αγροτικές ενασχολήσεις των κατοίκων. Στον δεύτερο νέο άξονα της σύμπραξης πόλης και φύσης, πολλοί πολεοδόμοι υποστηρίζουν, ότι η μόνη απάντηση στην όλο και μεγαλύτερη πληθυσμιακή αύξηση είναι η συνύπαρξη μεγάλης κτηριακής πυκνότητας με μεγάλες εκτάσεις πρασίνου, στα καινούργια αστικά κέντρα, που δημιουργούνται. (Density + Nature = Livability)

  • Περιγραφή περιοχής μελέτης.

Ο δήμος Rothneusiedl από το 1938 αποτελεί μέρος του 10ου διαμερίσματος της Βιέννης, του Favoriten.

Οι μεγαλύτερές του εκτάσεις χρησιμοποιούνται για τη γεωργία παράλληλα με τα φυσικά πάρκα. Ταυτόχρονα, η παρουσία βιομηχανιών έχει επηρεάσει την ανάπτυξη της περιοχής και από μορφολογική πλευρά.

Εικόνα 1. Γενική άποψη της περιοχής

Προγραμματισμός ανάπτυξης περιοχής μελέτης.

Οι κρατικές αρχές της Βιέννης, έχουν προγραμματίσει για τα επόμενα χρόνια, την επέκταση της, σε περιαστικές περιοχές, όπως το Rothneusiedl[i], λόγω του αυξανόμενου πληθυσμού και της μεγάλης ζήτησης κατοικίας και θέσεων εργασίας.

Προτείνεται λοιπόν , μέσω ενός σχεδίου αστικής ανάπτυξης (πρόγραμμα STEP 2025), ένα πακέτο μέτρων, που καταρτίστηκε από το δήμο της Βιέννης, στο οποίο καθορίζονται οι απαιτήσεις και οι προϋποθέσεις, που πρέπει να τηρηθούν, σχετικά με τον αστικό σχεδιασμό της περιοχής.

Αναλύοντας την υπάρχουσα κατάσταση, η περιοχή του Rothneusiedl, θεωρείται σύμφωνα με το STEP 2025, ότι έχει μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες σε πολεοδομικό επίπεδο, κυρίως λόγω του υπάρχοντος οδικού δικτύου. Αυτό προσφέρει άμεση πρόσβαση στην περιοχή από τον αυτοκινητόδρομο S1, που επιτρέπει την ενσωμάτωση στην περιοχή εμπορικών και εφοδιαστικών χρήσεων. Παράλληλα προϋπόθεση ανάπτυξης της περιοχής, σύμφωνα με το  STEP 2025, είναι η κατασκευή κατοικιών αλλά και κτηρίων δημόσιας χρήσης, που προορίζονται στην ανάπτυξη νέων θέσεων εργασίας.

Εικόνα 2 Χάρτης πολεοδομικής ανάπτυξης της Βιέννης, STEP 2025 (πηγή:https://www.wien.gv.at/stadtentwicklung/studien/pdf/b008379b.pdf)

Εικόνα 3 Χάρτης πολεοδομικής ανάπτυξης της Βιέννης για τους πράσινους χώρους , STEP 2025

Από τα παραπάνω ζητούμενα, αλλά και τις προαναφερθείσες γενικές αρχές (μίξη χρήσεων, παραγωγικότητα και σύμπραξη αστικού και φυσικού περιβάλλοντος), έγινε μία προσπάθεια σχεδιασμού , με στόχο την ικανοποίηση των παραμέτρων του προγράμματος ανάπτυξης και τη δημιουργία ενός νέου αστικού κέντρου, βιώσιμου και φιλικού προς τους κατοίκους του.
Ο νέος σχεδιασμός του χώρου, απέβλεπε στην ανάπτυξη μιας παραγωγικής και αυτόνομης μικρής κλίμακας πόλης, με άμεση αναφορά στα προϋπάρχοντα αστικά και φυσικά στοιχεία.

 Προτεινόμενο σχέδιο αστικής ανάπτυξης της περιοχής του Rothneusiedl.
Στο χώρο μελέτης, ο σχεδιασμός προβλέπει το συνδυασμό του γεωργικού, του βιομηχανικού και του οικιστικού χαρακτήρα, που αποτελεί μια προσπάθεια σχεδιασμού ενός νέου αστικού ιστού που θα επιτυγχάνει τη σύζευξη των νέων λειτουργιών ταυτόχρονα με την ενσωμάτωση του νέου με τον υπάρχοντα αστικό ιστό.

Εικόνα 4. Βασικές αρχές αστικού σχεδιασμού της νέας αστικής ανάπτυξης (λειτουργική οριοθέτηση των νέων χρήσεων και οργανική ενσωμάτωση νέου-υπάρχοντος ιστού) (Πηγή: προσωπικό αρχείο)

Ο δεύτερος στόχος του σχεδιασμού, ήταν να επιτευχθεί μία  συγκέντρωση των τριών τύπων παραγωγής : της γεωργίας, της βιομηχανικής παραγωγής και των υπηρεσιών, με την κατοικία και τη φύση.

Αυτή η ιδέα του συνδυασμού υλοποιήθηκε στην πρόταση με τον διαχωρισμό του χώρου σε τέσσερα διακριτά συγκροτήματα. Το πρώτο βρίσκεται στα δυτικά, σε επαφή με τα υπάρχοντα βιομηχανικά κτήρια και το κέντρο εφοδιασμού και συνδέεται με το βιομηχανικό χαρακτήρα του Rothneusiedl .

Το δεύτερο (κεντρικό τμήμα) συγκεντρώνει κυρίως γραφεία και υπηρεσίες, πολιτιστικές, κοινωνικές, οικονομικές και εμπορικές δραστηριότητες.

Τέλος, το τρίτο, του οποίου ο κυρίαρχος χαρακτήρας είναι αυτός της κατοικίας, με τα οικιστικά συγκροτήματα και σύνολα να «ανοίγονται» μορφολογικά προς την τέταρτη λωρίδα την οποία καταλαμβάνει ένα “γραμμικό πάρκο”, που αποτελεί και το ανατολικό όριο της ανάπτυξης του έργου, σε αυτήν την πρώτη φάση .

  • Αποτελέσματα προτεινόμενων επεμβάσεων

Αποτέλεσμα αυτής της πρότασης είναι η πραγματοποίηση ενός έργου βιώσιμης πόλης όπου οι άνθρωποι μπορούν να εργάζονται, να παράγουν, να καταναλώνουν και να κατοικούν ταυτόχρονα κοντά στη φύση.
Αυτές οι τέσσερις ζώνες χωρίζονται και ενώνονται από ένα οδικό δίκτυο, ανάλογα με τις ανάγκες μετακίνησης των ανθρώπων (εφοδιαστικές, εμπορικές και κοινωνικές, με ποδήλατο και ως πεζοί).
Βασιζόμενο στις παραπάνω αρχές, το αστικό έργο αναπτύσσει μια τυπολογική έκφραση που επιτρέπει τη δημιουργία ενός μικτού αστικού ιστού με διπλό στόχο:
‘Όσον αφορά στην κατοικία: την κατασκευή κτηρίων, που θα συνδυάζουν διαφορετικών τύπων και μεγεθών συγκροτήματα καθώς και αυτόνομες κατοικίες .
Όσον αφορά στον αστικό ιστό: διαχείριση της συνοχής και της συνέχειας της μορφολογίας της υπάρχουσας δόμησης με ενσωμάτωση των βιομηχανικών και αγροτικών κτηρίων καθώς και του προϋπάρχοντος οικισμού με χαμηλή δόμηση, που ως τώρα αποτελούσαν ανεξάρτητα στοιχεία, έτσι ώστε να ενταχθούν μορφολογικά σε ένα γενικό αστικό σύνολο.

Εικόνα 5. Τελική κατάσταση του γενικού σχεδίου ανάπτυξης για την περιοχή. (Masterplan) Κλίμακα. 1:2000 (Πηγή: προσωπικό αρχείο)

Επιπροσθέτως, η ανάπτυξη της νέας αστικής περιοχής έχει ως στόχο να προσφέρει ένα σημαντικό αριθμό νέων χώρων αναψυχής και ποιοτικών αστικών χώρων. Αυτός υλοποιείται με τη δημιουργία περιοχών πρασίνου, οι οποίες εισχωρούν στον αστικό ιστό και προσφέρουν ευκαιρίες για κοινωνικές συναντήσεις και αναζωογονητική επαφή με τη φύση. Οι υπαίθριοι χώροι και τα πάρκα δημιουργούν μια ποικιλία χώρων πρασίνου για τον τοπικό πληθυσμό και λειτουργούν ως διάδρομοι εφοδιασμού καθαρού αέρα. Η φύτευση δένδρων, οι πράσινες στέγες και προσόψεις καθώς και η διαχείριση των όμβριων υδάτων αποτελούν επίσης τμήμα του σχεδιασμού της πόλης.
Για το λόγο αυτόν, προτείνονται διαφορετικοί τύποι πράσινων χώρων, όπως ο πράσινος άξονας του γραμμικού πάρκου, που διέρχεται στο χώρο μελέτης από το Βορρά προς το Νότο και το συνδέει με τον ποταμό της περιοχής, και λειτουργεί ως αστικός βιότοπος.

Εικόνα 6 Γενικό σχέδιο ανάπτυξης για τους χώρους πρασίνου (Πηγή : προσωπικό αρχείο)

Τέλος, αναπτύσσεται μια δασώδης περιοχή, νότια του χώρου μελέτης, αποτελούμενη από τοπογραφικές καμπύλες, η οποία θα λειτουργήσει ως buffer zone και ως ρυθμιστικό μέσο έναντι των ακουστικών και οπτικών οχλήσεων, προερχόμενων από την εθνική οδό.
Σε αυτήν τη ζώνη τοποθετείται και ένα Park & Ride στην είσοδο της πόλης, έτσι ώστε να αποσυμφορηθεί κυκλοφοριακά το αστικό κέντρο και να αυξηθούν οι ελεύθεροι χώροι για τους πεζούς, τα ποδήλατα και τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Εικόνα 7. Γενική απεικόνιση της πρότασης και του περιβάλλοντος χώρου

Παρουσίαση σχετικών επεμβάσεων, ανάλυση, κριτική προσέγγιση.

Τα μεγάλα αστικά και πολεοδομικά έργα όπως το προαναφερθέν, αποτελούν την κυρίαρχη τάση κατασκευής και ανάπτυξης των προαστίων τα τελευταία χρόνια. Πολλές φορές όμως, τα έργα αυτά, παρόλο που μπορεί να απαντούν στις επιθυμίες των εκάστοτε διοικητικών παραγόντων των πόλεων, δεν αντιμετωπίζονται θετικά από τους ίδιους τους κατοίκους των διαφόρων περιοχών.[i]

2.1. Η περίπτωση του «Triangle de Gonesse», Grand Paris.

Αντίστοιχα παραδείγματα, με αυτό υπάρχουν σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Συγκεκριμένα, στο προάστιο του Παρισιού, «Triangle de Gonesse» στα πλαίσια του πολεοδομικού προγράμματος Grand Paris, που υλοποιείται τα τελευταία χρόνια, υπάρχει το παράδειγμα του έργου Europacity.

Εικόνα.8 Αεροφωτογραφία του « Triangle de Gonesse »

Εικόνα.9 Η πρόταση για την Europacity

Το έργο Europacity, το οποίο σχεδιάστηκε από την BIG, παρουσιάζει ένα χαρακτηριστικό αρχιτεκτονικό σχέδιο – μια σειρά εξειδικευμένων περιοχών διαταγμένων γύρω από ένα κεντρικό “σύστημα μετακίνησης”- κατανομής της ροής των επισκεπτών – το οποίο μπορεί να θεωρηθεί από πολλές απόψεις ως ένα mise en abyme[i], πολεοδομικό σχέδιο στην κλίμακα του Μεγάλου Παρισιού που σχεδιάστηκε επίσης ως μια σειρά εξειδικευμένων πόλων, που συνδέονται με τη μητρόπολη και μεταξύ τους με ένα σύστημα μεταφοράς.(Desplechin ,2018)[ii].

Παρόμοια πρακτική συναντάται  στην Loop City , πάλι από το γραφείο BIG, αυτή τη φορά στην Κοπεγχάγη,όπου προτείνεται η ένωση διαφόρων περιαστικών περιοχών με ένα σύστημα μεταφοράς, καθιστώντας κάθε μία από αυτές ως πόλο συγκεκριμένου χαρακτήρα.

Ενώ φαινομενικά τέτοια μοντέλα πόλεων προτάσσουν, κοινωνικές και περιβαλλοντικές λύσεις και αξίες, παρατηρείται ότι συχνά η εφαρμογή τους δημιουργεί νέα και άλλου τύπου προβλήματα.

Αυτό το μοντέλο αστικής ρύθμισης παρουσιάζεται ως ένας τρόπος αποκέντρωσης των μεγαλουπόλεων, με την ανάπτυξη περιαστικών περιοχών και την αποτελεσματικής διαχείρισης των μετακινήσεων ανθρώπων και αγαθών περνώντας μέσα από ολοένα και περισσότερο εκτεταμένες πόλεις

(Campbell.,1996) Ως εκ τούτου, επιδιώκουν να αιτιολογήσουν την ανάπτυξή τους, στην αποτελεσματικότητα και στην παραγωγικότητα. (productive cities)

Ένα μοντέλο εξορθολογισμού του χώρου, όπως αυτό των πόλων, είναι ταυτόχρονα ένα μοντέλο πειθαρχικής διαχείρισης της περιοχής και των κατοίκων της: η ζωή ορίζεται σύμφωνα με τον παραγωγικό κύκλο και οραματίζεται μέσω μορφών παραγωγής και κατανάλωσης. Η κατάτμηση της γης δεν γίνεται από την άποψη των κοινοτήτων, αλλά από την άποψη των πόλων της ζωής και των πόλων της απασχόλησης. Έτσι, πλέον, η δύναμη και η αρχή της οργάνωσης της περιοχής δεν είναι πλέον η ζωή των κατοίκων της, αντιθέτως στηρίζεται σε ένα συνολικό σύστημα διαχείρισης παραγωγικών καθηκόντων.

2.2. Η περίπτωση του Carma, Triangle de Gonnesse.

Εναλλακτικό σχέδιο στην Europacity , είναι αυτό της Carma, για το οποίο δεν έχει εκπονηθεί ακόμα συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό σχέδιο. Βασικός  στόχος είναι η δημιουργία μιας « αγρο-οικολογικής τεχνόπολης», θέτοντας «πόλους αγροτικής παραγωγής» και «πόλους ζωής και κατανάλωσης».  Η δημιουργία ενός αγροτικού πόλου όμως συνεπάγεται μια βιοπολιτική αστικοποίηση, που συγκαλύπτεται στο «βιολογικό» αστικό περιβάλλον. ‘Ενα παράδειγμα που αναφέρθηκε στην παρουσίασή της, μπορεί να τονίσει την ιδέα για τους κοινούς χώρους της πρότασης. Η εφαρμογή μιας ελαφριάς βιομηχανίας κονσερβοποιίας: αντί να κάνετε μαρμελάδα στο σπίτι, εξήγησαν, μπορείτε να έρθετε και να το κάνετε σε αυτή την εγκατάσταση. Μια πρόταση ακριβώς αντίθετη της αυτονομίας και της αυτοδιαχείρισης.

Όπως και στην περίπτωση του Rothneusiedl, πρόκειται για μία εναλλακτική πρόταση, που αποσκοπεί στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων στη γεωργία και την παραγωγή, σύμφωνα με τη λογική της «αειφόρου ανάπτυξης», που επιδοτείται από τα κράτη. Δεν είναι greenwashing, αλλά μπορεί να θεωρηθεί ως «πράσινος καπιταλισμός».( Schuetze, Chelleri ,2015).

Εικόνα 10 Τμήμα της πρότασης Loop City

Γενικά, η συγκέντρωση των δραστηριοτήτων με τη μορφή πόλων στην περιφέρεια μιας πόλης, οριοθετεί ατομικές και μικρές κοινοτικές πρακτικές και δραστηριότητες υπό πιο έντονο κρατικό / ιδιωτικό έλεγχο και, συνεπώς, τις εντάσσει σε άλλες μορφές εξάρτησης και αλλοτρίωσης.

  1. Συμπεράσματα

Σύμφωνα με τα παραπάνω, είναι πιθανό οι προτεινόμενες επιλύσεις αστικής ανάπτυξης, παρόλες τις προδιαγραφές, να μη λειτουργήσουν αποτελεσματικά, καθώς ποτέ δεν θα αποτελέσουν οργανικό κομμάτι υγειούς ανάπτυξης μίας πόλης, αλλά θα παραμείνουν δορυφορικά κέντρα, που συνδέονται μεταξύ τους και με τη μητρόπολη, είτε αυτή είναι η Βιέννη, είτε το Άμστερνταμ ή το Παρίσι. Έτσι δεν μπορούν να αποτελέσουν αυτόνομα παραδείγματα αποκέντρωσης, αλλά ενισχύουν όλο και περισσότερο την κεντροβαρή μορφολογία μιας πρωτεύουσας, όπως το αντίστοιχο παράδειγμα του προαστίου Rothneusiedl της Βιέννης. Συμπερασματικά, Τα σύγχρονα mega-projects αποδεικνύουν ότι οι εταιρικές σχέσεις σύμπραξης δημόσιου-ιδιωτικού τομέα, μπορούν να αποτελέσουν μέσο για την παροχή δημόσιων οφελών, συμπεριλαμβανομένων των δεσμεύσεων για εργασία, των πολιτιστικών εγκαταστάσεων και των προσιτών κατοικιών. Όμως, τα έργα αυτά είναι επικίνδυνα, τόσο για τους κρατικούς φορείς, όσο και για τις ιδιωτικές εταιρείες, αφού κατά κύριο λόγο, ο προσανατολισμός τους είναι η κερδοφορία, με αποτέλεσμα, το τελικό παραχθέν προϊόν, πρόκειται συνήθως για ένα τοπίο, όπου δεν ενθαρρύνεται η αστική ανάπτυξη, παρά τους ισχυρισμούς των μελετητών κάθε έργου (Fainstein, 2009).

Βιβλιογραφία
1. Checker, Melissa. Wiped out by the “greenwave”: Environmental gentrification and the paradoxical politics of urban sustainability. City Soc. 2011.
2. Sze, Julie. Fantasy Islands: Chinese Dreams and Ecological Fears in an Age of Climate Crisis. University of California Press: Oakland, CA, USA, 2014.
3. Roberts, Peter. The Evolution, Definition and Purpose of Urban Regeneration. In Urban Regeneration: A Handbook. Roberts, P., Sykes, H., Eds.; Sage Publications: London, UK, 2000.
4. Laigle, Lydie. Les villes durables en Europe: conceptions, enjeux et mise en œuvre. Annales des Mines – Responsabilité et environnement, 2008.
5. Stadtentwicklung Und Stadtplanung, Magistratsabteilung. STEP 05 – Stadtentwicklung Wien 2005. Vienna New Urban Architecture, 2005.
6. Arroyo, Carlos, Boret, Kristiaan, Stratis, Socrates, Rebois, Didier. “Productive Cities: Europan 14 Theme.” http://www.europan-europe.eu/media/default/0001/12/e14_topic_en_web_pap_pdf.pdf (accessed November 1, 2018).
7. Campbell, Scott. Green cities, growing cities, just cities? Urban planning and the contradictions of sustainable development. J. Am. Plan. Assoc, 1996.
8. Brueckner, Jan. K. Urban sprawl: diagnosis and remedies. International Regional Science Review,2000.
9. Bjarke Ingels Group.,”Loop City”. https://big.dk/#projects-loop
10. Bjarke Ingels Group.,”EuropaCity”. https://big.dk/#projects-eurc
Παραπομπές
Η περιοχή μελέτης καταλαμβάνει περίπου έκταση 150 εκταρίων.
Διπλωματική εργασία στην Ecole Nationale Superieure Paris LaVillette. Υπ.καθηγητές : D.Rebois,H.Branley. Eπιτροπή : Σ.Στρατής, J.Njoo, B.Vlay
Χαρακτηριστικά κτήρια που προτείνονται στον σχεδιασμό είναι ένα FabLab, η αποκατάσταση της φάρμας Haschahof , ένα κέντρο ανακύκλωσης και ένα Learning Center.
Πρόκειται για τον ποταμό Liesingbach, στο βόρεια της περιοχής.
Συγκεκριμένα, στην περιοχή του Rothneusiedl , η ιδέα υλοποίησης του αναπτυξιακού αυτού έργου έχει ξεκινήσει ήδη από το 2010. Κατόπιν συνεχών διαμαρτυριών όμως και αντιδράσεων των κατοίκων ,STOP Rothneusiedl Megacity., η σχεδίαση και υλοποίηση του έργου ανεστάλη.
Σχέδιο που εμπεριέχεται σ’ένα σχέδιο.
Αντίστοιχα στην περίπτωση του Rothneusiedl του Vienna Step 2025, παρατηρείται το ίδιο φαινόμενο, μέσω της επέκτασης της γραμμής του μετρό στην περιοχή μελέτης ενώνοντάς το με την Βιέννη

Comments are closed