Ο Alex Roetter ανέλαβε μόλις πέρυσι επικεφαλής των μηχανικών του Twitter στη διάρκεια μιας αναδιάρθρωσης στελεχών στην εταιρεία. Σε συνέντευξή του (13/7/2015) στο “TechCrunch” και τον Matthew Lynley μίλησε για το “σύνθετο πρόβλημα” -όπως το χαρακτήρισε- που λέγεται “Twitter”, για το όραμά του σε σχέση με την επόμενη ημέρα του δημοφιλούς κοινωνικού μέσου καθώς και για τα τεχνικά προβλήματα και προκλήσεις στα οποία εστιάζει από τη θέση του. Παράλληλα, ανέλυσε και τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει μηχανικούς για να τους εντάξει στις ομάδες του αλλά και βάσει ποιας νοοτροπίας λειτουργούν αυτές.
Όπως εξηγεί, αυτό στο οποίο εστιάζει “μανιωδώς” – η λέξη είναι δική του- είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος εντός του οποίου μηχανικοί παγκοσμίου κλάσης μπορούν να κάνουν το καλύτερο για την καριέρα τους. Και πώς καταλαβαίνεις ότι αυτό συμβαίνει; Όταν βλέπεις ραγδαία επιτάχυνση στον ρυθμό εκτέλεσης ενός πρότζεκτ. Όπως εξηγεί (σε ελεύθερη μετάφραση) ένας από τους τρόπους για να το πετύχεις αυτό είναι να δημιουργήσεις μια σταθερή κουλτούρα, στο πλαίσιο της οποίας δίνεις [στους μηχανικούς της ομάδας σου] α) ένα πραγματικά στέρεο όραμα, β) πραγματικά δυνατές ομάδες και γ) τα κατάλληλα εργαλεία για να κάνουν όλοι τη δουλειά τους.
“Ποιο είναι το αρχέτυπο του μηχανικού που ψάχνεις για τις ομάδες σου;” ρώτησε τον Roetter το TechCrunch. H απάντησή του ανεβάζει ψηλά τον “πήχη” των απαιτούμενων δεξιοτήτων -όχι μόνο των επιστημονικών/τεχνικών αλλά και των λεγόμενων soft skill. Περιμένατε κάτι διαφορετικό όμως;
“Το μοντέλο είναι το εξής: ψάχνω να βρω σπουδαίους ανθρώπους και να τους ενδυναμώσω με την ελάχιστη δομή τύπου top-down (από πάνω προς τα κάτω) που χρειάζονται. Η δομή αυτή είναι σπουδαία για να πετύχεις πράγματα όπως να θέσεις μια ξεκάθαρη κατεύθυνση και να εξηγήσεις τι είναι σημαντικό για την εταιρεία. Αν εξαιρέσεις αυτά τα δύο, η δομή “από πάνω προς τα κάτω” πρέπει να χρησιμοποιείται με όσο μεγαλύτερη φειδώ γίνεται. Προσπαθούμε να δημιουργούμε ομάδες που ευημερούν μέσα σε ένα περιβάλλον με ξεκάθαρη κατεύθυνση αλλά οι λεπτομέρειες αφήνονται αδιευκρίνιστες. Οι ομάδες μπορούν να δοκιμάσουν ένα σωρό πράγματα και να αποτύχουν γρήγορα (fail fast), να είναι υπόλογες για όσα συμβαίνουν και να κάνουν τον απολογισμό τους με αυστηρότητα. Διαπιστώσαμε ότι οι μικρότερες ομάδες είναι ταχύτερες και προσπαθούμε να τις δημιουργήσουμε μέσα σε αυτό το είδος περιβάλλοντος. Οταν δεν υπάρχει κατεύθυνση από πάνω προς τα κάτω σχετικά με όσα μπορούν να δοκιμάσουν, τότε αφήνονται να κάνουν πράγματα από κάτω προς τα πάνω (bottom-ups). Ως αποτέλεσμα αυτής της φιλοσοφίας μας, ψάχνουμε για ανθρώπους που είναι εξαιρετικά ισχυροί στο τεχνικό επίπεδο, ανθρώπους που τρέχουν και συμπληρώνουν τα κενά. Όταν υπάρχει ένα απροσδιόριστου αιτίου πρόβλημα, τρέχεις και το λύνεις. Δεν το κοιτάζεις και λες “παρέλυσα”. Ψάχνουμε για ανθρώπους με παράλληλα πρότζεκτ, πρότζεκτ ανοιχτού κώδικα, με σχολικά πρότζεκτ και κοιτάζουμε αν ταιριάζουν σε αυτή την κουλτούρα” σημειώνει.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης υποστηρίζει: “[…] Για τους σωστούς ανθρώπους το Twitter είναι μια εκπληκτική ευκαιρία. Μπορεί κάποτε να δουλέψεις σε κάποια μεγαλύτερη εταιρεία αλλά να μην κάνεις ποτέ τη μεγάλη διαφορά (“move the needle” όπως είναι η ακριβής έκφραση που χρησιμοποιεί). Μπορείς πάντα να ιδρύσεις τη δική σου νεοφυή επιχείρηση (start-up). Αυτό όμως που κάνει τους ανθρώπους να έρχονται σε εμάς [αντί να επιλέξουν κάτι από τα παραπάνω] είναι η δυνατότητα να δουλέψουν σε μια εισηγμένη εταιρεία αξίας 24 δισ. δολαρίων, η οποία έχει κάνει πράξη μόνο ένα μικρό μέρος των όσων μπορεί να γίνει. Και υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων, που ήρθαν και άλλαξαν την τροχιά της εταιρείας σε μια μικρή χρονική περίοδο κι αυτό είναι από μόνο του μια συναρπαστική ιστορία”.
Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρη τη συνέντευξη του Roetter, η οποία διατρέχει μια σειρά από ενδιαφέροντα θέματα για τη λειτουργία του Twitter, την προσβασιμότητα, τη σχετικότητα των διαφημίσεων κτλ