Ψηφιακό επιχειρείν και τεχνολογία: ώρα για δράση και αλλαγή κουλτούρας και από το ΤΕΕ

Άρθρο του Ιωάννη Τσιτσόπουλου

(MBA, Msc, CMI Dip. Man.), A.Τ.Μ. Programme Manager Συγχρηματοδοτούμενων Έργων Επιχειρηματικότητας,  Προέδρου της ΜΕ Ανταγωνιστικότητας-Επιχειρηματικότητας-Καινοτομίας ΤΕΕ/ΤΚΜ

Πέρα από τις αρνητικές συνέπειες που επέφερε η υγειονομική κρίση στην Ελλάδα και σε όλη την παγκόσμια οικονομία, υπάρχουν και ζητήματα στα οποία επιτάχυνε θετικά την εξέλιξή τους.

Συγκεκριμένα, την αδήριτη ανάγκη για στροφή στο επιχειρείν, στην καινοτομία, στην αειφορία και στην εξωστρέφεια που αναδείχθηκαν ως προτεραιότητες για τις επιχειρήσεις στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης ως απαιτούμενα συστατικά του νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας, διαδέχθηκε η τηλεργασία η οποία εκτιμώ θα επιφέρει σημαντικές εξελίξεις στο φάσμα των εργασιακών σχέσεων τόσο στη δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, καθώς και η ραγδαία ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών στην παροχή υπηρεσιών στον πελάτη και στον καταναλωτή (π.χ. ηλεκτρονικό εμπόριο, click away).

Mε λίγα λόγια η τεχνολογία επισπεύδει την άμεση ανάγκη των επιχειρήσεων, και δη των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων και των Φορέων υποστήριξης τους, να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα περιορίζοντας τις συμβατικές παραδοσιακές μεθόδους παραγωγής και παροχής υπηρεσιών τους.

Στην ουσία μιλάμε για ένα νέο τεχνολογικό παραγωγικό μοντέλο στο οποίο η χώρα μας θα έπρεπε να είχε σχεδιάσει και να εφαρμόσει πριν από χρόνια και όχι να δρούμε μετά τις εξελίξεις (pro-act vs after-act) Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ψηφιακή επιχειρηματικότητα. Μπορεί να μιλάμε για την κοινωνία της πληροφορίας από το 2000 όμως η επιχειρηματική κουλτούρα των πολύ μικρών επιχειρήσεων της χώρας, εστιάστηκε στην δια ζώσης επαφή με τον πελάτη αρνούμενη να ενσωματώσει το ηλεκτρονικό εμπόριο ως παράλληλη δράση εξυπηρέτησής του.

Η έλλειψη μέχρι σήμερα ισχυρού και επαρκούς θεσμικού πλαισίου, η αδράνεια των περισσότερων Φορέων να πείσουν τα μέλη τους για την αλλαγή στρατηγικής και του τρόπου αντίληψης τους για το ψηφιακό επιχειρείν και την προσαρμογή τους στις νέες εξελίξεις αλλά και να παρέχουν υψηλής ποιότητας ψηφιακές υπηρεσίες σε αυτά,  είχε ως αποτέλεσμα σήμερα οι επιχειρήσεις να αναμένουν εναγωνίως την κρατική στήριξη η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποκαταστήσει πλήρως την οργάνωση και επικερδή λειτουργία τους.

Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα: α) Αρκετές επιχειρήσεις στην χώρα μας συνεχίζουν να αποφεύγουν τις ηλεκτρονικές πληρωμές των πελατών β) σχεδιάζουμε στην έναρξη λήξη της πανδημίας δράση για τη δημιουργία e-shop στις επιχειρήσεις του λιανεμπορίου. Η Δράση είναι απολύτως σωστή. Όμως αυτή θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είχε σχεδιαστεί και εφαρμοσθεί με μεγάλη επιμονή για την αναγκαιότητά της στις επιχειρήσεις στο προηγούμενο ΕΣΠΑ. Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει ο σοφός λαός μας αλλά εδώ το γοργόν και χάριν (αποτέλεσμα) έχει είναι αυτό που έχουμε ανάγκη.

Η προσαρμοστικότητα, η σωστή ανάγνωση των εξελίξεων και η στρατηγική των επιχειρήσεων δεν είναι θέμα μεγέθους ή κλάδου. Είναι ζήτημα δεξιοτήτων. Και αυτές πρέπει να καλλιεργηθούν από τους επιχειρηματίες.

Το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027 και το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αποτελούν ευκαιρία (πάντα η κρίση γεννά ευκαιρίες) να αλλάξουμε την κατάσταση. Μη ξεχνάμε και τη νέα Ιndustry 4.00 που μένει να καθορίσει στο άμεσο μέλλον σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο παραγωγής και χρηματοδότησης της ανάπτυξης της ελληνικής μεταποίησης.

Διαβάζω (www.capital.gr) ότι «με βάση τον δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI), η Ελλάδα κατατάσσεται 27η στα 28 κράτη-μέλη (2020) σε ό,τι αφορά στην ενσωμάτωση ψηφιακών τεχνολογιών στο σύνολο της οικονομίας της, κατατάσσεται 24η (2020), ενώ με βάση τον δείκτη DESI για την ψηφιακή συνδεσιμότητα η χώρα καταλαμβάνει την 28η θέση στην ΕΕ. Σε μια προσπάθεια να μειωθεί αυτή η απόσταση και να υλοποιηθεί η ψηφιακή μετάβαση, στη νέα προγραμματική περίοδο θα κατευθυνθούν μέσω του πρώτου Στόχου Πολιτικής (ΣΠ1) 4,059 δισ. ευρώ από τους κοινοτικούς πόρους.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, τα προγράμματα που θα συνδέονται με αυτόν τον στόχο θα πρέπει να σχετίζονται με τη διασύνδεση της έρευνας με τον παραγωγικό ιστό της χώρας, την προσαρμογή της ελληνικής βιομηχανίας στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη χρηματοδότηση, τον ψηφιακό μετασχηματισμό της ελληνικής δημόσιας διοίκησης κ.ά.»

Ωραία τα παραπάνω. Όμως ας κάνουμε για μία φορά το σωστό. Να εφαρμόσουμε πλήρως τους μεγαλόπνοους για τη χώρα μας σχεδιασμούς και να μην καταλήξουμε όπως έχει συμβεί πολλές φορές να τους τροποποιούμε στην πορεία αποδεχόμενοι τη συμβατικότητα και την επίτευξη απορρόφησης χωρίς μακροπρόθεσμη αξία και βιωσιμότητα των επενδύσεων.

Οι ενέργειες του Υπουργείου Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης όπως και του αρμόδιου για την Έρευνα και Καινοτομία στην περίοδο της πανδημίας ανοίγουν ένα παράθυρο αισιοδοξίας. Αρκεί να συνεχιστούν με την επιμονή και την αποτελεσματικότητα που δείχνουν μέχρι σήμερα οι πολιτικές τους ηγεσίες.

Οι συνάδελφοι μου θα αναρωτηθούν τι σχέση έχουν τα παραπάνω με τους μηχανικούς. Εύλογη η απορία αν σκεφτεί κανείς ότι το ΤΕΕ και τα Πολυτεχνεία είναι για πολλά χρόνια εγκλωβισμένα στο τεχνικό αντικείμενο του μηχανικού. Αδυνατούν να ενσωματώσουν τα business skills , την τεχνολογία και την καινοτομία ως τρόπο σκέψης, λειτουργίας και εκπαίδευσή των μηχανικών στο βαθμό που απαιτείται. Μπορεί να χρησιμοποιούμε την πληροφορική και τις εφαρμογές της στην εργασία και στη δραστηριότητά μας, όμως σε επίπεδο εξυπηρέτησης πελάτη έχουνε ακόμη πολύ δρόμο. Πόσοι από εμάς υιοθετούμε σύγχρονες τεχνικές ψηφιακού μάρκετινγκ, e-shop και social media για την προβολή μας και την εξυπηρέτηση των πελατών μας;

Η τεχνολογία καλπάζει με γρήγορους ρυθμούς και ο βαθμός έγκαιρης προσαρμοστικότητας μας σε αυτήν θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό την επαγγελματική μας εξέλιξη και το εργασιακό μας μέλλον. Αντίστοιχα και το βαθμό ικανοποίησης των μελών του ΤΕΕ από τις παρεχόμενες υπηρεσίες του.

Τεχνητή νοημοσύνη, ηλεκτρονικό εμπόριο, blockchain, είναι έννοιες που καθημερινά κερδίζουν έδαφος στην επιχειρηματική αλυσίδα αξίας των επιχειρήσεων. Μπορεί την περίοδο αυτή να ζούμε την ψηφιακή ποιότητα ζωής όμως σίγουρα το εργαλείο της ψηφιακής εργασίας θα μας συντροφεύει επ’ αόριστον στην επαγγελματικής μας δραστηριότητα.

Αν εξετάσουμε τα προγράμματα σπουδών στα Πολυτεχνεία (π.χ. ΑΠΘ) θα δούμε τον ισχνό βαθμό ενσωμάτωσης μαθήματων και δεξιοτήτων τεχνολογίας και καινοτομίας με βάση τις εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο στην εκπαίδευση των νέων μηχανικών. Αντίστοιχα το ίδιο το ΤΕΕ θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην δράση του και στις παρεμβάσεις του στα ζητήματα της ψηφιακής επιχειρηματικότητας και γενικότερα της τεχνολογίας και καινοτομίας.

Η απουσία του ΤΕΕ στους φορείς χάραξης της Στρατηγικής του Στόχου Πολιτικής για την διαμόρφωση των δράσεων ψηφιακής επιχειρηματικότητας και ανταγωνιστικότητας αποτελεί μεγάλο λάθος. Διότι μηχανικός και τεχνολογία είναι απόλυτα συμβατές έννοιες. Είναι χρέος της Πολιτείας να επενδύσει στα Πολυτεχνεία της χώρας αντίστοιχα με άλλες χώρες (π.χ. Γερμανία) εφόσον θέλει να στεφθεί με επιτυχία το νέο επιχειρηματικό ανταγωνιστικό παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της οικονομίας μας που οραματίζεται.

Αυτήν την άμεση ανάγκη προσαρμογής φιλοδοξεί να καλύψει με ενέργειες και πρωτοβουλίες το ΤΕΕ/ΤΚΜ μέσω της  ΜΕ Ανταγωνιστικότητας-Επιχειρηματικότητας-Καινοτομίας στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της την περίοδο 2020-2024 που στοχεύουν στην ανάληψη δράσης και στην αλλαγή κουλτούρας των μηχανικών στον τρόπο που αντιλαμβάνονται την άσκηση της δραστηριότητάς τους συμπεριλαμβάνοντας σε αυτήν και το ψηφιακό επιχειρείν και συνδυάζοντας τη ρήση του Robert Kennedy «η πρόοδος είναι ωραία λέξη, αλλά αυτό που τη δημιουργεί είναι η αλλαγή και η αλλαγή έχει πολλούς εχθρούς» με τη ρήση του George Bernard Shaw «Η εξέλιξη είναι αδύνατη χωρίς αλλαγές και αυτοί που δεν μπορούν να αλλάξουν νοοτροπία, δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα».

THINK DIFFERENTACT BUSINESS!.

Εύχομαι σε όλους ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΠΑΝΤΟΥ!

Comments are closed