Είμαστε άξιοι της μοίρας μας

της Ντόνιας Κανιτσάκη*

Αδιάβατη πόλη είναι η Θεσσαλονίκη, αφού καθημερινά στους δρόμους της οι πολίτες… αναστενάζουν. Το κυκλοφοριακό έχει πλέον μετατραπεί σε μάστιγα, όμως κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται σοβαρά για την επίλυση του. Όλοι βέβαια εκφράζουν τις… αγαθές προθέσεις τους. Εκεί είμαστε οι πρώτοι και οι καλύτεροι. Στις πράξεις όμως χωλαίνει το πράγμα.
Φυσικά για την κατάσταση δεν φταίει η Πολιτεία και οι τοπικές αρχές. Έχουν βέβαια και αυτοί μερίδιο ευθύνης, αφού διαχρονικά από τη Θεσσαλονίκη λείπουν τα έργα υποδομής που θα μπορούσαν να συμβάλλουν εάν όχι στην εξάλειψη του προβλήματος, τουλάχιστον στην άμβλυνση του.
Για το χάλι που επικρατεί στους δρόμους, η ευθύνη ανήκει κατά κύριο λόγο στους πολίτες, στον κάθε έναν από εμάς, που δεν σεβόμαστε το διπλανό μας. Πραγματικά, αυτό που συμβαίνει στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, δεν το συναντά κανείς πουθενά, μα πουθενά αλλού: ούτε στην Ευρώπη, αλλά ούτε και σε άλλη ελληνική πόλη.
Πρόκειται για το απόλυτο αλαλούμ, αφού κανένας νόμος δεν τηρείται. Διαβάσεις πεζών, στάσεις λεωφορείων, ράμπες αναπήρων, είναι απλώς σαν να μην υπάρχουν, αφού όποιος θέλει σταθμεύει δίπλα, μπροστά ή… πάνω τους. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε τη… διεθνή παραδοξότητα των διπλο-τριπλοπαρκαρισμένων οχημάτων.
Πραγματικά, η κατάσταση είναι χαοτική. Στη Θεσσαλονίκη του 2015 επικρατεί κυκλοφοριακή «ασυδοσία» και σοβαρή παραβατικότητα που, σε συνδυασμό με την έλλειψη αστυνόμευσης, κάνουν την κατάσταση απελπιστική.
Τι να πει κανείς για τον… τραγέλαφο των λεωφορειολωρίδων; Όλοι ξέρουμε ότι απλώς δεν υφίστανται, αφού σε πολλά σημεία τους υπάρχουν σταθμευμένα οχήματα, φορτηγά, αλλά και ταξί. Τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Διότιόταν για παράδειγμα η Τσιμισκή ή η Βασιλίσσης Όλγας σε κάποια τους σημεία απομένουν με μόλις μία (!) λωρίδα κυκλοφορίας, τότε τα λόγια περιττεύουν, αφού καμία περιγραφή δεν μπορεί να δείξει το μέγεθος του προβλήματος.
Φυσικά άμοιρη ευθυνών δεν είναι η Τροχαία, η οποία όπως αποδεικνύεται έχει χάσει τη μπάλα και δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Οι τροχονόμοι είναι άφαντοι κι όταν και αν βγουν στους δρόμους παραμένουν σε κάποιες διασταυρώσεις, χωρίς να «καθαρίζουν» τους δρόμους. Αλλά και η δημοτική αρχή δεν έχει πάρει μέτρα. Η τροφοδοσία της αγοράς, για παράδειγμα, γίνεται με τριτοκοσμικό τρόπο, σε ώρες αιχμής. Οι ταξιτζήδες, έχοντας ως δικαιολογία ότι προσπαθούν να βγάλουν το μεροκάματο, χρησιμοποιούν τους δρόμους σαν να βρίσκονται στο… τσιφλίκι τους. Οι λεωφορειολωρίδες, για παράδειγμα, αλλά όχι μόνον αυτές, έχουν μετατραπεί σε αυτοσχέδιες πιάτσες.
Πραγματικά, το μπάχαλο που επικρατεί, μοιάζει να μην έχει γιατρειά. Το κοκτέιλ της ανομίας χρειάζεται όμως αντιμετώπιση, ώστε και η πόλη να μπορεί να λειτουργεί σωστά και οι πολίτες να μην ταλαιπωρούνται. Κάθε τι πρέπει να παίξει το ρόλο του. Έτσι, τα παράνομα σταθμευμένα οχήματα πρέπει να απομακρυνθούν, ώστε οι δρόμοι να επανακτήσουν τη χωρητικότητά τους. Οι τροχονόμοι πρέπει να επιτελέσουν το σκοπό τους, οι λεωφορειολωρίδες πρέπει να λειτουργήσουν, η τροφοδοσία της αγοράς πρέπει να γίνεται σε συγκεκριμένες ώρες, που δεν θα είναι αιχμής.
Το κυκλοφοριακό πρέπει να αντιμετωπιστεί εδώ και τώρα. Προθέσεις υπάρχουν. Βούληση κάποιος;

Kanitsakh*Η Ντόνια Κανιτσάκη είναι δημοσιογράφος, ρεπόρτερ που ασχολείται κυρίως με θέματα πόλης. Σήμερα εργάζεται στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος».

 

 

 

 

Τα επώνυμα άρθρα απηχούν τις γνώμες και τις απόψεις των συντακτών τους και όχι υποχρεωτικά τις θέσεις του ΤΕΕ/ΤΚΜ

Comments are closed