Η Θεσσαλονίκη θα αποκτήσει πλατεία Ερνέστου Εμπράρ

Προς δικαίωση οδεύουν οι προσπάθειες της Υπηρεσίας Αρχιτεκτονικού του Δήμου Θεσσαλονίκης, αλλά και του ΤΕΕ/ΤΚΜ που στάθηκε από την πρώτη στιγμή ενεργά αρωγός στη σχετική πρόταση,  να δοθεί το όνομα του Ερνέστου Εμπράρ στην αδιαμόρφωτη περιοχή πάνω από τον ναό του Αγίου Δημητρίου και να δημιουργηθεί μετά από σχετική ανάπλαση η πλατεία Ερνέστου Εμπράρ στο υψηλότερο σημείο του άξονα της Αριστοτέλους. Η θετική γνωμοδότηση της αρμόδιας Επιτροπής, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της για την ανάδειξη της Ιστορικής Μνήμης της Πόλης, ουσιαστικά βάζει τη διαδικασία στην τελική της ευθεία. Θα ακολουθήσουν η σχετική απόφαση της 3ης Δημοτικής Κοινότητας και η επισημοποίηση του πρακτικού της Επιτροπής, πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Θυμίζουμε ότι για τη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει βραβευμένη μελέτη του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού που προκήρυξε ο δήμος Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το ΤΕΕ/ΤΚΜ (2012-2013), στο πλαίσιο της δράσης «Μικροί Αρχιτεκτονικοί Διαγωνισμοί για την ανάκτηση και ανάπλαση κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων».

Τον Μάρτιο του 2018 δε, το ΤΕΕ/ΤΚΜ οργάνωσε καμπάνια συλλογής υπογραφών υπέρ της υλοποίησης της πρότασης, ενώ οργάνωσε και σχετική εκδήλωση, θυμίζοντας στη Θεσσαλονίκη την προσφορά και τον ρόλο του Ερνέστου Εμπράρ στην εξέλιξή της.

Η ανώνυμη πλατεία που θα ονομαστεί «πλατεία Ερνέστου Εμπράρ (Ernest Hebrard)», βρίσκεται άνωθεν του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου με πρόσωπο επί της οδού Κασσάνδρου, στο Οικοδομικό Τετράγωνο που περικλείεται από τις οδούς Σελεύκου, Αγίου Δημητρίου, Αγίου Νικολάου και Κασσάνδρου, στην οποία καταλήγει ο μνημειακός άξονας της Αριστοτέλους.

Ο Ερνέστος Εμπράρ (Ernest Hebrard / 1875-1933) ήταν Γάλλος αρχιτέκτονας, αρχαιολόγος και πολεοδόμος και έγινε ιδιαίτερα γνωστός για τα σχέδια που εκπόνησε για την ανοικοδόμηση της Θεσσαλονίκης μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που σημειώθηκε το Σάββατο 18 Αυγούστου του 1917, κατά την οποία καταστράφηκε  μεγάλο μέρος της πόλης.

Με απόφαση της τότε κυβέρνησης Βενιζέλου, ο Εμπράρ ανέλαβε την πολεοδομική αναμόρφωση της πόλης, ως επικεφαλής ειδικής επιτροπή. Λίγους μήνες αργότερα, το 1918, διορίστηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση στη θέση του Καθηγητή Αρχιτεκτονικής στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, καθώς και ως μέλος του Ανώτατου Τεχνικού Συμβουλίου, ενώ το 1927 διετέλεσε σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας και εκπόνησε ιδιαίτερη μελέτη για την Πανεπιστημιούπολη της Θεσσαλονίκης.

Η ίδια κυβέρνηση απαγόρευσε την ανοικοδόμηση της πόλης μέχρι να εγκριθεί ένα σύγχρονο σχέδιο. Με απόφαση του τότε υπουργού συγκοινωνιών Αλέξανδρου Παπαναστασίου, ιδρύθηκε η «Διεθνής Επιτροπή Νέου Σχεδίου Θεσσαλονίκης», με πρόεδρο τον Ερνέστο Εμπράρ, για την εκπόνηση ρυμοτομικού σχεδίου. Ο ίδιος, με τη βοήθεια των άγγλων αρχιτεκτόνων Ε.Mawson και J. Pleyber  και των Ελλήνων αρχιτεκτόνων Α. Γκίνη, Αριστοτέλη Ζάχου και Κωνσταντίνο Κιτσίκη, συνέλαβε και ανέπτυξε ένα σχέδιο που έγινε γνωστό ως «Σχέδιο Εμπράρ» και το οποίο παραδόθηκε στη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας, στις 29 Ιουνίου του 1918. Το σχέδιο δεν εφαρμόστηκε πλήρως , αποτέλεσε όμως μια μεγάλη βελτίωση στην προγενέστερη οικιστική κατάσταση της πόλης και της έδωσε μια σύγχρονη Ευρωπαϊκή ρυμοτομία και όψη.

Comments are closed