Το Χονγκ Κονγκ δυσκολεύεται να “καταπιεί” το φαινόμενο Uber

Πηγή φωτογραφίας: Elliott Brown

Την πεποίθηση ότι η διστακτικότητα της κυβέρνησης του Χονγκ Κονγκ να αγκαλιάσει την Uber λειτουργεί σαν τροχοπέδη στην πρόοδο των καινοτόμων τεχνολογιών, με αποτέλεσμα αυτό να χάνει έδαφος σε σχέση με άλλες ασιατικές οικονομίες, εξέφρασε ο γενικός διευθυντής της Uber Hong Kong, Kenneth She Chun-chi. Μάλιστα κάλεσε τις αρχές του Χονγκ Κονγκ να χρησιμοποιήσουν τις τεχνολογίες Μεγάλων Δεδομένων και τις υπηρεσίες της εταιρείας, προκειμένου να κάνουν καλύτερο πολεοδομικό σχεδιασμό.

Οι δηλώσεις του εκπροσώπου της Uber δεν έγιναν τυχαία τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή: μόλις λίγες ημέρες πριν, ο υπουργός Μεταφορών του Χονγκ Κονγκ, καθηγητής Anthony Cheung Bing-leung, δήλωσε ότι ίσως η Uber θα πρέπει να επανεξετάσει το επιχειρηματικό μοντέλο με το οποίο δραστηριοποιείται στην περιοχή και να λειτουργήσει σαν κανονική εταιρεία ταξί.

O υπουργός, που ανακοίνωσε μακροπρόθεσμο αναπτυξιακό σχέδιο για τις μεταφορές στην πόλη, πρόσθεσε με νόημα ότι “κάποιες εταιρείες απλά δεν είναι πρόθυμες να συμμορφωθούν με τους καθιερωμένους μηχανισμούς” και ότι “καμία χώρα ή κυβέρνηση δεν θα το ανεχόταν αυτό”.

Παρότι η Κίνα συνολικά φαίνεται να έχει “μπει” στο παιχνίδι της οικονομίας διαμοιρασμού (sharing economy), με προοπτική αυτή να φτάσει στο 10% του ΑΕΠ της ώς το 2020 και στο 20% μέχρι το 2025, το Χονγκ Κονγκ φαίνεται ότι δεν μπορεί να …καταπιεί με τίποτα το φαινόμενο Uber. Μόνο τον περασμένο μήνα, 22 οδηγοί της εταιρείας συνελήφθησαν και κατηγορούνται για επιβίβαση επιβατών χωρίς άδεια και ασφάλιση αστικής ευθύνης.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με στοιχεία από μελέτη της Grant Thornton, που δημοσίευσε πριν από περίπου έναν χρόνο η εφημερίδα “Καθημερινή”, τα πρώτα δείγματα της οικονομίας διαμοιρασμού σε διεθνές επίπεδο εμφανίστηκαν από το 1995 με τη δημιουργία της πλατφόρμας eBay. H eBay είναι μία διαδικτυακή πλατφόρμα αγορών και πωλήσεων προϊόντων όπου οι καταναλωτές διαθέτουν και πωλούν προσωπικά τους αντικείμενα.

Έκτοτε η συλλογική κατανάλωση μέσω του Διαδικτύου έχει επεκταθεί και λειτουργεί σε σειρά από οικονομικούς και κοινωνικούς κλάδους και προϊόντα όπως: γεωργία (διαμοιρασμός καλλιεργήσιμης γης και σπόρων), χρηματοδοτήσεις (δανεισμός μεταξύ φυσικών προσώπων, δημιουργία εικονικών νομισμάτων), ακίνητα (κοινή διαβίωση, διαμοιρασμός δωματίου, ανταλλαγή σπιτιών, ενοικίαση σπιτιών για μικρό διάστημα, κοινός χώρος εργασίας, αποθήκευση), εργασία (τράπεζα χρόνου, ανταλλαγή προσωπικού, μικροεργασίες), προϊόντα (ενοικίαση και ανταλλαγή βιβλίων, ρούχων, μουσικής, προσωπικές υπηρεσίες) και μεταφορές (διαμοιρασμός ποδηλάτων, αυτοκινήτων). Είναι χαρακτηριστικό ότι για κάθε έναν από αυτούς τους κλάδους έχουν αναπτυχθεί εξειδικευμένες διαδικτυακές βάσεις στις οποίες ο οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ή να λάβει ένα αντίστοιχο προϊόν ή υπηρεσία.

Άλλωστε, η δυναμική του Διαδικτύου δίνει τη δυνατότητα προσέλκυσης πελατών από οποιαδήποτε χώρα παγκοσμίως. Έτσι, η οικονομία διαμοιρασμού έλαβε μεγάλες διαστάσεις. Σχετικές έρευνες εκτιμούν ότι η αξία της ήδη από το 2013 ξεπερνούσε παγκοσμίως τα 26 δισ. δολάρια, δημιουργώντας έσοδα άνω των 3,5 δισ. δολαρίων.

Άρθρο με πληροφορίες από το scmp.com και την εφημερίδα “Καθημερινή”

Δείτε τα πρωτότυπα άρθρα ΕΔΩ κι  ΕΔΩ

Comments are closed