O Iannis Xenakis, ο Le Corbusier και οι Ινδιάνοι Πόμο συναντιούνται στο Berkeley Art Museum

Πηγή φωτογραφίας: archdaily.com

Πηγή φωτογραφίας: archdaily.com

«Αν θέλετε να δείτε το ‘επόμενο μεγάλο πράγμα’ στην αρχιτεκτονική, επισκεφτείτε το ολοκαίνουργιο μουσείο τέχνης του Berkeley (Berkeley Art Museum)»: με τη φράση αυτή, το περιοδικό Forbes καλεί τους φίλους της τέχνης και της αρχιτεκτονικής να “ανακαλύψουν” το νέο μουσείο, το οποίο ατενίζει το μέλλον ξεκινώντας με μια έκθεση, που μεταξύ άλλων “μιλάει” τη γλώσσα του La Corbusier και του Ιάννη Ξενάκη. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Όταν τους ανατέθηκε η μετατροπή μιας εγκαταλειμμένης μονάδας εκτυπώσεων σε πανεπιστημιακό μουσείο τέχνης, οι αρχιτέκτονες του γραφείου Diller Scofidio + Renfro άντλησαν έμπνευση από τα …φρέσκα φρούτα. Άφησαν άθιχτο το αρχικό κτήριο και δημιούργησαν γύρω του μια λεία και στιλπνή “επιδερμίδα”, ανοιχτή στο μπροστινό μέρος.

Η αφίσα για τα εγκαίνια (από την ιστοσελίδα του μουσείου)

Η αφίσα για τα εγκαίνια (από την ιστοσελίδα του μουσείου)

Το νέο μουσείο εγκαινιάζεται στις 31 Ιανουαρίου με μια έκθεση που δίνει ιστορικό περιεχόμενο στην εξέλιξη του έργου του γραφείου Diller Scofidio +Renfro, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει μια εκπληκτική “αποθήκη” ιδεών άλλων αρχιτεκτόνων και δημιουργών για την αρχιτεκτονική του μέλλοντος.

Η αρχιτεκτονική που εμπνέεται από φυσικές μορφές (όπως η δημιουργία κρυστάλλων, οι σπόροι των φυτών ή οι φωλιές των πουλιών) θα είναι παρούσα στην έκθεση. Όπως και η αρχιτεκτονική που εμπνέεται από τη …μουσική. Όπως αυτή που απέδωσε το υπέροχο Philips Pavilion.
Την παραγγελία για το περίπτερο είχε κάνει η ολλανδική πολυεθνική Philips, η οποία προσέλαβε τον Le Corbusier για να δημιουργήσει έναν χώρο όπου θα παρουσιαζόταν μουσική avant- garde. Το περίπτερο θα στηνόταν στην παγκόσμια έκθεση του 1958. Ωστόσο, υπερβολικά απασχολημένος με άλλα, μεγαλύτερα πρότζεκτ, ο Le Corbusier ανέθεσε τη δημιουργία του περιπτέρου στον ταλαντούχο συνεταίρο του, τον μουσικό και αρχιτέκτονα Iannis Xenakis.
Ο Ξενάκης ήθελε να δημιουργήσει ένα κτήριο με μουσική συνέχεια, χρησιμοποιώντας τη λογική των λεγόμενων glissandi (μουσικός όρος γνωστός στα ελληνικά ώς “γλίστρημα” ανάμεσα σε δύο φθόγγους), που τελικά μορφοποιήθηκαν σε παραβολικές καμπύλες. Αντικαθιστώντας τα μουσικά glissandi με καλώδια, ο Ξενάκης ουσιαστικά εισήγε την έννοια της καμπυλότητας (curvature) στη σύγχρονη αρχιτεκτονική.
Οι επισκέπτες του μουσείου θα δουν παραδείγματα της δουλειάς του Ξενάκη τόσο στη μουσική όσο και στην αρχιτεκτονική.

Philips Pavilion. Πηγή εικόνας: Wouter Hagens. Wikipedia, Creativecommons

Philips Pavilion. Πηγή εικόνας: Wouter Hagens. Wikipedia, Creativecommons

Οι επιμελητές της έκθεσης συμπεριέλαβαν επίσης μια εκπληκτική συλλογή καλαθιών των Ινδιάνων Πόμο, θιβετιανά mandalas και χάρτες πλοήγησης από τη Μικρονησία. Υπάρχουν επίσης ασύμμετρα πήλινα δοχεία του George Ohr, φωτογραφίες χιονονιφάδων του Wilson Bentley και πολλά ακόμη αξιόλογα εκθέματα.

Άρθρο με πληροφορίες από το Forbes

Διαβάστε το πρωτότυπο άρθρο ΕΔΩ (αγγλική γλώσσα)

Eπισκεφτείτε την ιστοσελίδα του νέου μουσείου ΕΔΩ

Διαβάστε ΕΔΩ λεπτομέρειες για το κτήριο στο δελτίο τύπου που εκδόθηκε

Comments are closed